معرفی مدل Casimir Vegetation جهت مدیریت ریپارین ها

ریپارین ها در یک گستره ی وسیع اقلیمی، هیدرولوژیکی، اکولوژیکی، در طول ها و عرض های جغرافیایی مختلف در هر ارتفاع ودر همه فرم های زمین یافت شده و شرایط فیزیکی محلی (آب، خاک، دما) و موقعیت مکانی می توانند جوامع ریپارینی متفاوتیرا پشتیبانی کنند، طوری که مناطق ریپارینی کوه های مرتفع در دره های عمیق و باریک و ریپارین های دشت سیلابیرودخانه ها در زمین های پست یافت می شوند. این زیستگاه ها با دارا بودن سه ویژگی آب، خاک، پوشش گیاهی و قرارگیری درخط اتصال خشکی و یک رودخانه یا جریان به لحاظ ساختار و عملکرد منحصربه فرد بوده و در علوم مختلف اکو هیدرولوژی،ژیومورفولوژی، اکولوژی، دارای اهمیت می باشند، ولی باوجود دامنهی گسترش چنین جوامعی درزمینه های مختلف علمی درایران مطالعات اندکی در مورد این جوامع صورت گرفته است. در مقاله حاضر پس از مروری بر تعاریف این زیستگاه ها، بهمعرفی مدل casimir vegetation به عنوان ابزاری جهت شناخت هرچه بهتر این زیستگاه ها و عوامل مرتبط با آنها پرداخته شده است.

کلیدواژه ها:

اکوسیستم های ، پوشش گیاهی دشت سیلابی ، رودخانه ، مدل پویا ، مدیریت سیستم های رودخانه