مدیریت لجن های تولید شده در پالایشگاه های ایران

امروزه مواد زاید خطرناک را می توان به عنوان یک محصول جانبی صنعتی شدن نامید. مدیریت مواد زاید خطرناک تنها یک مسیله محلی یا منطقه ای نمی باشد و به مسیله بین الملی تبدیل شده است. هر اندازه یک کشور توسعه یافته ترباشد، تعداد سایت های آلوده به مواد زاید خطرناک که باید از آلودگی زدوده شوند بیشتر است. به دلیل اهمیت این دسته از پسماندها، مدیریت آن ها باید به طور مناسب انجام گیرد. سیستم مدیریت مواد زاید خطرناک پالایشگاه ها دارای چند مرحله است که اولین آن نگهداری موقت ماده زاید پس از تولید می باشد. تولید کننده ماده زاید نیاز به سیستمی برای نگهداری بدون خطر ماده زاید خود دارد تا زمانی که ماده زاید برای نگهداری، تصفیه یا دفع نهایی حمل شود. به طور معمول این نگهداری در ظروف مخصوص یا مخازن انجام می گیرد. به منظور اتخاذ تصمیمات کارشناسی و مدیریتی مناسب جهت مدیریت بهینه مواد زاید خطرناک اعم از بازیافت، سوزاندن و دفن آن، آگاهی از ترکیبات پسماند ضروری است. در این تحقیق با هدف استراتژی و سیاست گذاری به منظور کنترل و مدیریت مواد زاید خطرناک در پالایشگاه ها، مواد زاید تولیدی این صنعت شناسایی و طبقه بندی شده است و مشخص گردیده که یکی از مناسب ترین روشها جهت مدیریت الجن پالایشگاه ها بازیابی آنها و مصرف مجدد آن است. ضمنا دفن مواد زاید خطرناک موقعی اصولی و طبق ضوابط و معیارهای معقول خواهد بود که نخست مواد زاید زیان آور و مضر تصفیه، خنثی سازی و یا تثبیت شده و سپس دفن شوند.

کلیدواژه ها:

مدیریت مواد زاید خطرناک ، لجن پالایشگاه ، روش های دفع لجن