بررسی اثر غلظت های مختلف ایندول بوتیریک اسید، نفتالین استیک اسید و 2,4-D بر ریشه زایی قلمه های انجیر بنگالی (Ficus benghalensis)

به منظور بررسی اثر نوع و غلظتهای مختلف تنظیم کننده های رشد ایندول بوتیریک اسید، نفتالین استیک اسید و 2,4-D بر ریشه زایی قلمه های ساقه انجیر بنگالی (Ficus benghalensis) آزمایشی در قالب طرح کاملا تصادفی با چهار تکرار در گلخانه ای در شهرستان لار در سال 1396 اجرا شد. در این پژوهش، نوع تنظیم کننده های رشد در سه سطح شامل ایندول بوتیریک اسید (IBA)، نفتالین استیک اسید (NAA) و توفوردی (2,4-D) بود. به منظور بررسی تاثیر این تنظیم کننده های رشد برای همگی از غلظتهای صفر، 500، 1000 و 1500 قسمت در میلیون استفاده شد. در این آزمایش درصد قلمه های ریشهدار شده، تعداد ریشه، متوسط طول ریشه، وزن تر و وزن خشک ریشه ها اندازه گیری شدند. نتایج نشان داد که در قلمه های مورد بررسی با افزایش غلظت هورمون IBA تا 1000 پیپیام، ویژگیهای ریشه زایی شامل درصد ریشه زایی، تعداد و طول ریشه ها و وزن تر و خشک آنها افزایش یافت، هرچند در بالاترین غلظت این تنظیم کننده رشد برخی ویژگیها شامل درصد ریشهزایی، تعداد و طول ریشه کاهش یافت. نتایج همچنین نشان داد که تنظیم کننده رشد NAA در رتبه بعد قرار گرفت و غلظت 1500 پیپیام این تنظیم کننده رشد پس از IBA بیشترین درصد ریشهزایی را بهدنبال داشت. تنظیم کننده رشد 2,4-D در ارتباط با بهبود ریشه زایی پس از دو تنظیم کننده رشد IBA و NAA قرار گرفت.

کلیدواژه ها:

ریشه زایی ، قلمه ساقه ، اکسین ، انجیر بنگالی