نقش حجاب و عفاف در کاهش آسیب های اجتماعی

درمکتبی که در جهانبینی آن، جنبه روح برجسم غلبه پیدا کرده است، دیدگاه ها درباره نقش زن با دیدگاه های مادی به زنبسیارمتفاوت است. زن در این مکتب الهی، مربی جامعه است، کسی که مرد از دامن اوبه معراج می رود. حجاب به معنای پوشش ظاهری و باهدف نگاهداشت جایگاه و ارزش وجودی زنان در هنگام حضور در اجتماع، که باعث تحقق آثاری چون آرامش روانی شهروندان جامعه، اعم از مرد و زن، استحکام پیوند خانواده ها، استواری اجتماع و مصونیت آن از حاکمیت فضایجنسی وغیره میشود و فقدان حجاب شرعی مساوی است باتحقق نقطه مقابل آثار فوق. هدف ازپژوهش حاضر بررسی نقشحجاب و عفاف در کنترل و کاهش آسیب های اجتماعی است. که اگر در جامعه حجاب رعایت شود، به طور قطع با بسیاری ازآسیب ها و مشکلات کاهش خواهد یافت. در این مقاله که به روش توصیفی تحلیلی و براساس اسنادی و کتابخانه ای پایه گذاریشده است و به دنبال پاسخ به این سوال بود که حجاب در کاهش آسیب های اجتماعی میتواند چه نقشی داشته باشد آیاحجاب میتواند درکاهش آسیب های اجتماعی موثر باشد یافته های تحقیق حاکی از آن است که حجاب به عنوان سنگر سعادتو رستگاری زنان و جامعه به حساب می آید و آموزه ها و نتایج جالب توجه به حجاب را میتوان در هر جامعه ای و در ابعادمختلف اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و...مشاهده کرد و این نتایج بر کسی پوشیده نیست. نهایتا در رابطه حجاب و آسیب هایاجتماعی، میتوان نتیجه گرفت که حجاب برابر با کاهش آسیب های اجتماعی است و دارای نتایج مثبت بسیاری ازجمله؛ ایجادآرامش روانی، مصونیت از انحراف و فساد درجامعه، استحکام خانواده، بهره بردن از نیمی از نیروی فعال در اجتماع و جلوگیریاز صرف هزینه های مدگرایی و تجملی و در نتیجه افزایش معنویت در جامعه، حفظ اقتدار و ارزش زنان و... را در پی دارد.

کلیدواژه ها:

حجاب ، عفاف ، حجاب در اجتماع ، آسیب های اجتماعی