حجاب و عفاف در دوره معصومان (ع)

حجاب یکی از دستورات مسلم الهی است که بر هر زن مسلمانی واجب است و منکر آن موجب انکار مسلمات دین میشود.سیمای حقیقی حجاب، حضور در لباسی است که زن با مدد آن بتواند بدون آسیب های اجتماعی و روحی به انجام وظایفدینی و اجتماعی خود همت گمارد. این پژوهش به بررسی اهمیت حجاب در جامعه بشری با نگاهی به سیره و کلام معصومان(ع) دارد. یافته های پژوهش با بهرهگیری از روش کتابخانه ای به شیوه تحلیلی و توصیفی دلالت بر آن دارد که ایمه معصومانسعی در نهادینه کردن عفاف داشتند که بیعفتی و بدحجابی معلول شرایط اجتماعی، فرهنگی و سیاسی است. به همین علتایمه تا علت به وجود آمدن بی عفتی و بدحجابی را از بین نبرند با آن به مبارزه برنمی خیزند. اشرافیت، رفاه زدگی، دنیاگرایی، ازبین رفتن معنویات، فاصله مرگبار طبقاتی، حاکمیت غیرعادل و ناراست عامل بیعفتی در جامعه است، با اصلاح این امور،گرایش به عفت و حجاب خود به خود اصلاح می شود. به همیت دلیل در روایات و سخنان معصومان و موضع گیری آنها کمتربه توصیه حجاب برمی خوریم.

کلیدواژه ها:

ایمه معصومان ، حجاب ، عفاف ، جامعه ، اشرافیت