زهره قاسم خانی کوهبنانی - کارشناسی آموزش ابتدایی
ابوالفضل خیرخواه - کارشناسی آموزش ابتدایی

جوامع بشری به ویژه جامعه اسلامی حجاب و عفاف را دو ارزش مهم قلمداد می کنند، این دو واژه در بیشتر موارد کنارهم به کاربرده می شوند، اما از نظر معنا با یکدیگر متفاوت هستند. حجاب امری ظاهری، به معنای پوشش و عفاف حالتی نفسانی و درواقعنوعی حجاب درونی است، که انسان را از گناه باز میدارد. درآیات مختلفی از قرآنکریم به ارزش حجاب به خصوص برای زنان اشارهشده که خود نشان دهنده اهمیت والای این موضوع است. با وجود اینکه منشا تمامی ادیان توحیدی زرتشت، یهود، مسیحیت واسلام خداوند یکتا است، این موضوع پیش میآید که چرا حجابی را که خدا در قرآن برآن تاکید کرده، عمدتا در مسلمانانمشاهده می کنیم و کمتر کسی را در میان پیروان سایر ادیان توحیدی می یابیم، حجابی که مدنظر خداوند بوده را رعایت کند.هدف از این مقاله نشان دادن ارزش و جایگاه حجاب زن و حدود پوشش برای آنها در ادیان توحیدی می باشد که در ابتدا مبحثحجاب در اسلام و سپس حجاب در سایر ادیان توحیدی بررسی میشود. نوع تحقیق کیفی و جمع آوری اطلاعات از طریق روشکتابخانه ای و منابع معتبر علمی انجام شده است. نتایج تحقیق حاکی از آن است که حجاب و پوشش در تمام ادیان توحیدیدارای جایگاه خاصی بوده و در کتاب های مقدس این ادیان بر این موضوع تاکیدشده و تفاوت تنها در حدود پوشش است و اگرامروزه بی حجابی هایی را در بین پیروان این ادیان مشاهده می کنیم بهدلیل پیروی از هوا و هوس آنها و نداشتن پایبندی به آیینو احکام دین شان است.

حجاب، عفاف، ادیان توحیدی، پوشش