رابطه حجاب و عفاف

حجاب به معنای پوشش بیرونی و عفاف به معنای پوشش درونی، دو عاملی که باعث سلامت جامعه است و در صورت نبود ایندو، مشکلات و اثرات مخرب زیادی در جامعه بهوجود خواهد آمد. حجاب یک خواسته فطری است و محدود به اسلام نیست.خالق بشر که بر تمای اسرار و رموز آفرینش عالم خبیر است، زیبایی، امنیت، رشد و تعالی انسانها، به خصوص زن را در عفاف وحجاب دانسته است، آیات نورانی قرآن کریم ضرورت این حکم الهی را به نحو مطلوب تبیین کرده است، مسیله حجاب که یکدستور دینی است و از مسایل مهم جامعه ماست و با بسیاری از مسایل پیوند خورده و ابعاد سیاسی، اجتماعی، اقتصادی وفرهنگی دارد. این مسیله ازآن جهت که خطابش با زنان است، به نیمی از جمعیت جامعه مربوط است و از آن جهت که درتنظیم روابط زن و مرد نقش دارد، به همه افراد جامعه مربوط میشود. هدف این پژوهش، که به صورت کتابخانه ای اسنادیتوصیفی انجام شده، بررسی و تبیین این بود که رعایت حجاب نه تنها برای خود زن ارزش آفرین است، بلکه باعث حفظ ارزشهای انسانی، جامعه، مبارزه با تهاجم فرهنگی غرب، کاهش چشمگیر مفاسد فردی و اجتماعی، آرامش و پایداری نهاد مقدسخانواده و استیفای نیروی کار در سطح جامعه... است.

کلیدواژه ها:

حجاب ، عفاف ، آرامش ، آسیب اجتماعی ، سلامت ، خانواده