آرش یزدانی - کارشناس مرکز تحقیقات آلومینیوم ایران، دانشجوی کارشناسی ارشد، دانشگ
حسین آقاجانی - استادیار، دانشگاه تبریز
منصوره سلطانیه - دانشیار، دانشگاه علم و صنعت ایران

روش نیتروژن دهی پلاسمایی با استفاده از توری فعال، یکی از روشهای نوینی است که می تواند جایگزین روش نیتروژن دهی پلاسمایی متداول شده و بسیاری از معایب این روش را حذف کند. در این پژوهش عملیات نیرتاسیون پلاسمایی با استفاده از توری فعال فولادی روی آلومینیوم خالص انجام شد. پس از آماده سازی اولیه، نمونه ها در دمای C 550 ، مخلوط گازی H2 25%-75%N2 برای مدت زمان های 5/2 ،5 و 5/7 ساعت تحت عملیات قرار گرفتند. توری استفاده شده در این فرایند از فولاد کم آلیاژ تهیه شد. بررسی های ریزساختاری و فازی، به ترتیب با استفاده از دستگاههای میکروسکوپ الکترونی روبشی (SEM) و پراش اشعه ایکس (XRD) انجام شد. همچنین به منظور بررسی مقاومت به خوردگی، آزمایشات خوردگی پلاریزاسیون روی نمونه های خام و پوشش دار انجام شد. نتایج نشان داد که پوشش ایجاد شده روی سطح نمونه ها عمدتا از فاز Fe, N تشکیل شده است. تصاویر میکروسکوپ الکترونی روبشی از سطح نمونه ها، نشان داد که پوشش ایجاد شده روی نمونه ها، از ذرات نیتریدی با ابعاد نانومتری تشکیل شده است. برخلاف آنچه انتظار می رفت مقاومت به خوردگی نمونه های پوشش داده شده در مقایسه با نمونه های مرجع کاهش یافت که احتمالا به دلیل مقاومت به خوردگی کمتر نیترید آهن در مقایسه با اکسید آلومینیوم موجود در سطح نمونه ها می باشد. ساختار ذره ای و منافذ میکروسکوپی در لایه نیترید آهن نیز می تواند از عوامل تشدید کننده خوردگی موضعی باشد.

آلومینیوم، نیترید آهن، نیتروژن دهی پلاسمایی، خوردگی