زهرا حمامی - کارشناسی مالی

هر کس در برابر خود و دیگران مسیول است. انجام موفقی تآمیز مسیولیت به استعداد و بهره مندی از توانمندی های متناسب وظرفیت های روانشناختی و جسمی نیاز دارد. توفیق در پاره ای از مسیولیت ها و حتی سپردن برخی از مسیولیت ها به حجابتکیه دارد و افرادی که بی حجابی پیشه می کنند، توان انجام آن را ندارند. این گروه ناگزیر باید به خویش پردازند و چنان کهامروزه مشاهده می کنیم - چاره ای ندارند جز آنکه انجام آن مسیولیت ها را به دیگران و حتی مردان بسپارند. بنابراین، حجابهرگز به معنای محدود کردن حوزه مسیولیت زن نیست. حجاب شرط موفقیت در انجام دادن مسیولیت ها و سپردن برخیمسیولیت ها است. انسان، با انتخاب بی حجابی از قبول مسیولیت های حساس و سنگین شانه خالی می کند؛ آزاد از هر تعهدیسر بار دیگران می شود و مسیولیت ها را به دیگران وامی گذارد. زنانی که در پی دلربایی و جلب نظر دیگران هستند و جز عرضهپیکر خود به چیزی نمی اندیشند، هرگز نمی توانند غمخوار همنوع خود باشند؛ در برابر خانواده و اجتماع احساس مسیولیتکنند و به معنویت خود و اعضای خانواده و جامعه بیندیشند. این افراد، افزون بر آنکه خود به دلیل ناتوانی یا شانه خالی کردناز انجام دادن مسوولیت های فردی باز می مانند، با روحیه و وضعیت بدنی خاص خویش محیط را آلوده و موقعیت را برایفعالیت مسیولیت پذیرانه نامساعد می کنند. بر این اساس، بازدهی فعالیت های خانوادگی و اجتماعی را کاهش می دهند و حتیدقت عمل را دچار اختلال می کنند؛ به عبارت دیگر، این افراد خود ناتوان م یمانند و دیگران را نیز از انجام دادن تعهدات ومسیولیت ها باز می دارند. بنابراین، هرچه حجاب و عفاف در جامعه افزایش یابد، حس مسیولیت اجتماعی هم افزایشخواهدیافت. از این رو با این نگره، حجاب برای زنان محدودیت آفرین نیست، بلکه مسیولیت آفرین است.

حجاب، عفاف، مسیولیت پذیری اجتماعی، محدودیت