فضیله سلطانی نژاد - کارشناسی ارشد دانشگاه علوم قرآنی قم
جعفر بچاری - استاد یار دانشگاه علوم ومعارف قرآن کریم، قم

موضوع این مقاله ظاهر و باطن قران کریم است. منظور از باطن قران کریم، دلالت های پنهان آن یا معانی و معارفی است که آیات کریمهبر آن دلالت دارد، در مقابل ظاهر قرآن کریم به معنای دلالت های آشکار آن یا معارف و احکامی که بر آن دلالت آشکار دارد. برخورداری قرآن از مراتب متعدد معنای ظاهری و باطنی از مبانی پذیرفته شده و تاثیرگذار در تفسیر قرآن است، بطون آیات قران، معارف و احکامیورای احکام ظاهر قرآن است و میان ظاهر و باطن آیات ملازمه منطقی برقرار است. نوشتار حاضر پژوهشی قرآنی است که با روشتوصیفی-تحلیلی به مطالعه و بررسی روایات ظهر و بطن و سخنان مفسرین و اندیشمندان میپردازد و به این نتیجه می رسد که: راه یابیبه معانی باطنی مستلزم رسوخ در علم است و رسیدن به حقایق قرآنی مستلزم طهارت نفس؛ از این رو هر کس به اندازه رسوخ در علم و طهارت نفس از معانی و حقایق قرآن کریم بهره مند می شود؛ درک معانی باطنی متناسب با میزان فهم افراد است؛ برای درک حقایققرآن علاوه بر تقوی و طهارت نفس، نیازمند رسول اکرم (صلی الله علیه و آله) و عترت نورانی او هستیم.

قرآن، باطن، ظاهر، روایات معصومین