احسان عابدین پور - دانشجوی دکترا دانشگاه علوم و معارف قرآن کریم

دیدگاه های نوین حضرت امام خمینی (قد س سره) و سید جمال الدین اسد آبادی (رحمه الله) مبنی بر تمسک به قرآن ودعوت مسلمانان به این راه و اجرای تعالیم گران قدر قرآنی در فرایند سترگ بیداری اسلامی نقشی والا و بسیارمهم ایفا کرده است، از این روی تطبیق روش تفسیری این دو در این مسیر می تواند دریچه ای جدید در برابر قرآنپژوهان بگشاید.بررسی جلوه های قرآن و معرفی سیمای کلام الهی در اندیشه این دو بزرگوار هر چند موضوعی پر دامنه است، امادر جهت درچ چگونگی نگرش ایشان به قرآن و فهم روش تفسیری ایشان به مقدار گنجایش این پژوهش بهمواردی از تمسک ایشان به قرآن و روش تفسیر و بیاناتی که پیرامون آیات شریف الهی داشتند اشاره خواهدگردید تا امکان تطبیق و مقایسه بین روش تفسیر و برداشت ایشان از قرآن حاصل شود.این هر دو شخصیت وارسته ی پررورش یافته ی مکتب وحی می باشند. امام خمینی (قدس سره) اولین ققیهی است که بانگاه به قرآنی نخستین حکومت اسلامی را با قدرت تشکیل داد و سید جمال الدین (رحمه الله) با نظری نوین به کلاموحی باعث نهضت های اصلاحی در آغاز سده سیزدهم هجری شد، تفسیر ایشان از قرآن تفسیری عمل گرا و ناظربه ثمرات عینی در جوامع بشری می باشد، در اکثر موارد از روش تفسیری عقلی و اجتهادی بهره می گرفتند و ازابزار برهان، قراین عقلی و نیروی تفکر در جمع بندی آیان استفاده می کردند.امام خمینی قدس سره دقت نظر بیشتری در بهره برداری از ظرایف دارد ومفرادات در گشایش دریچه های جدیدیاز معنی در نظر او نقش موثرتری به عهده دارند، که این مرهون دقت های موشکافانه ی وی در مباحث پیچیده یفقه و علم اصول می باشد، همان طور که کتابهای اصولی ایشان در این زمینه زبانزد است.

تفسیر، روش تفسیر، امام خمینی، سید جمال الدین اسد آبادی