زهره احمدپور - دانشجو کارشناسی ارشد دانشگاه اراک
فاطمه حسین پورماستری - دانشجوی کارشناسی ارشد دانشگاه علامه طباطبایی تهران

خاقانی شروانی از یزرگترین قصیده سرایان قرن ششم است. وی با استفاده ازصنایع بدیعی وبیانی بهاشعارش زیبایی خاصی بخشیده است و در سراسر دیوان او آرایه های لفظی و معنوی دیده میشود. در این نوشتار سعی بر آن است که کنایه به ویژه کنایه های فعلی موجود در شعر خاقانیبررسی و تبیین شود زیرا که دیوان خاقانی شروانی به منظور زیبایی بخشی به کلام و به لحاظبلاغی و صبغه های ادبی به کار رفته در آن ، در زمره ی یکی از بهترین آثار قرن ششم قرار گرفتهاست و مهم ترین مولفه های بلاغی اثرمذکور بهره گیری از کنایه است . در این مقاله ،که روشتحقیق به صورت توصیفی تحلیلی است و به شیوه ی کتابخانه ای انجام گرفته است ، سعی بر آناست تا ضمن معرفی مختصری از شاعر کنایه های موجود در شعر نیز همراه با نمونه هایی توضیحداده شود . نگارنده در این پژوهش درصدد پاسخ گویی به این سوال می باشد که به کارگیری کنایهدر اشعار شاعر چه میزان به القای مفاهیم به مخاطب کمک کرده است.

خالانی ، اشعار ،مولفه ی بلاغی ، کنایه فعلی