رابطه سبک های مدیریت کلاس درس با انگیزش پیشرفت تحصیلی و خود نظم جویی دانش آموزان

هدف پژوهش حاضر ،بررسی تاثیر سبک های مدیریت کلاس درس در انگیزش پیشرفت و خود نظم جویی دانش آموزان پایهدهم شهر تهران بوده روش پژوهش از نوع مطالعات توصیفی- همبستگی است. جامعه آماری شامل کلیه دانش آموزان پایه دهم دوره دوم متوسطه شهر تهران می باشد ،نمونه آماری 370 نفر که با روش خوشه ای چند مرحله ای انتخاب گردید. ابزارپژوهش پرسشنامه بوده. یافته های پژوهش با استفاده از آزمون همبستگی اسپیرمن و تحلیل رگرسیون نشان داد که بینسبک های مدیریت کلاس درس با انگیزش پیشرفت تحصیلی رابطه مثبت و معناداری وجود ندارد .اما بین سبک هایمدیریت کلاس درس با خود نظم جویی رابطه مثبت و معناداری وجود دارد. در تحلیل نهایی پژوهش با استفاده از آزموناسپیرمن متغیر خود نظم جویی بیشترین تاثیر را از سبک های مختلف مدیریت کلاس درس می گیرد.با اطمینان 99 %میتوان نتیجه گرفت بین متغیر ملاک و پیش بین (خود نظم جویی) رابطه مثبت ومعنادار وجود دارد و بین متغیر ملاک و پیشبین (انگیزش پیشرفت تحصیلی) رابطه مثبت و معناداری مشاهده نمی شود.