بررسی ایده ی دیکانستراکشن در طراحی لباس از دیدگاه جامعه شناسی هنر

در میان سبک های مختلف هنری، طراحان ایده ی دیکانستراکشن با تاکید بر سیستم های مفهومی وتاثیرگرفته از مکتب فلسفی، ادبی ژاک دریدا فیلسوف دهه 60 میلادی، با تحلیلی انتقادی نسبت بهنگرش های قطعیت گرا (مانند: فرم تابع عملکرد ) و اصول زیبایی شناسی دست به اجرای آثار خود زدند.در دنیای مد نیز، طراحان دیکانستراکتیو در مجموعه آثارشان همراه با برش ها و ترکیب بندی های نامتقارندر انواع پارچه ها یا تغییرات کاربردی و ماهیتی اشیا همچون کاغذ یا کلاه گیس به فرم لباس، اصول رایج درطراحی لباس را به چالش کشاندند. این پژوهش با رویکردی جامعه شناسی، هنری به بررسی مفهومیدیکانستراکشن پرداخته و با کمک تصاویر، مقاله ها وکتب موجود به روش کتابخانه ای به توصیف و تحلیلدیدگاه های هنری این سبک از طراحان مد می پردازد. نتیجه آن که دیکانستراکشن در طراحی لباس به عنوانیک سبک پیشرو شناخته شده و طراحانی همچون کاواکوبو، یاماموتو و مارجلا با نگاهی مفهومی، خلاقانه وبه کارگیری طیف وسیعی از مواد، در اجرای نمایش های خود از لباس به عنوان ابزاری جهت نقض قوانینمحدود کننده و مرسوم در طراحی مد استفاده کرده که با موفقیت همراه بوده است.

کلیدواژه ها:

دیکانستراکشن ، لباس ، طراحی لباس ، جامعه شناسی ، هنر