بررسی ادراک خویشتن در مادران دارای فرزند ناشنوا

هدف از این پژوهش بررسی ادراک خویشتن به تفکیک جنسیت فرزند در مادران دارای فرزند ناشنوا میباشد. روش تحقیق از نوع تحقیق زمینه یابی و از نوع علی مقایسه ای می باشد. جامعه پژوهش حاضر شاملتمامی والدین دانش آموزان ناشنوا بوده است که در سال تحصیلی 97-96 در مدارس استثنایی شهر کرج مشغول به تحصیل بوده اند. از این میان از هر گروه 58 نفر به صورت تصادفی انتخاب شده اند که جهتبررسی فرضیه ها از پرسشنامه ارادک خویشتن استفاده شده است و نتایج بدست آمده با استفاده از نرم افزارSPSS در سطح آمار استنباطی و توصیفی تحلیل شدند. نتایج پژوهش نشان داد میان خرده مقیاس هایادراک خویشتن در هر دو گروه تفاوت معناداری وجود ندارد (p<0/005). به نظر می رسد در این رابطهبرگزاری کارگاه های مهارت زندگی، برنامه والدگری مثبت و مهارت های فرزند پروری از سوی واحد مشاورهمدارس استثنایی برای مادران می تواند در بهبود ادراک خویشتن مفید واقع گردد.

کلیدواژه ها:

ادراک خود ، ناشنوا