فرشته طالبی - کارشناس ارشد روانشناسی، دانشگاه آزاد اسلامی، سمنان، دانشجوی دکتری مدیریت کسب وکار، سازمان مدیریت صنعتی، سمنان، ایران، کارشناس ارشد اسناد پزشکی بیمه سلامت استان سمنان

پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی آموزش معنادرمانی گروهی بر امید به زندگی بیماران دیابتشهرستان سمنان انجام شد. جامعه آماری شامل کلیه بیماران دیابتی شهرستان سمنان در سال 1396 بود.روش نمونه گیری بصورت تصادفی و حجم نمونه 30 نفر بود. ابزار پژوهش پرسشنامه امید به زندگیاشنایدر (1991) بود. در این پژوهش محتوای جلسات آموزشی معنادرمانی فرانکل به شیوه گروهی طی 10جلسه بود. تجزیه تحلیل داده با استفاده از آزمون تحلیل کواریانس انجام گرفت. یافته ها بیانگر تاثیرآموزش معنا درمانی گروهی بر افزایش امید به زندگی بیماران دیابتی می باشد (P> 0/001). بر پایه آنچه کهدر این پژوهش ارایه شده، افراد نمونه با آموزش روش معنادرمانی توانستند خوش بینیی و معنا را در درونخود کشف کنند و امید به زندگی آنها افزایش یابد و در برخورد با چالش ها به طور مسیولانه عمل نمایند.

معنادرمانی گروهی، امید به زندگی، بیماران دیابتی