ابوالفضل ذکریایی - دانشجوی کارشناسی مهندسی عمران دانشگاه پرند، ایران
مسعود ذبیحی سامانی - استادیار، گروه مهندسی عمران، دانشکده فنی و مهندسی، واحد پرند، دانشگاه آزاد اسلامی، پرند، ایران

با توجه به زیاد شدن اهمیت ساختمان ها در نقاط مختلف جهان خسارات ناشی از زمین لرزه در یک منطقه روز به روز در حال افزایش می باشد. جداسازی پایه یکی از تمهیدات مهم در کاهش همزمان تغییر مکان بین طبقه ای و شتاب طبقات می باشد. از جداگرهای لرزه ای به عنوان ابزار مقاوم سازی لرزه ای که باعث استهلاک بخشی از نیروی زلزله که به سازه وارد می شود، استفاده می شود. یکی از این ابزارها، جداساز لرزه ای پلا ستیکی با هسته سربی که در پی ها اجرا می شود می باشد. در هنگام وقوع بلایای طبیعی، شریان های حیاتی به ویژه پل ها نقش چشمگیری را در کنترل بحران و امداد رسانی به موقع، ایفا می کند در میان راه حل های گوناگون بهسازی لرزه ای پل ها، جداسازی لرزه ای را می توان گزینه ای مناسب جهت بهسازی لرزه ای پل های موجود بزرگراه ها ی کشور دانست. انواع مختلفی از جداگرها پدید آمدند که در دو گروه کلی به جداگرهای خطی و غیر خطی تقسیم می شوند. از آنجا که جداگرهای خطی، تحت بار یا زلزله خفیف ممکن است تغییر مکان های نامطلوبی داشته با شند، استفاده از جداگرهای غیر خطی کاربرد یافت. بررسی مقالات مورد بررسی نشان می دهد در سیستم جداسازی شده نسبت به سیستم قاب خمش با پایه ثابت، برش پایه و تعداد مفاصل پلاستیک کاهش یافته، دریفت طبقات کم شده و روند یکنواخت تری پیدا کرده و زمان تناوب نیز افزایش یافته است. بررسی رفتار غیر خطی و ضریب رفتار سازه از مهم ترین پارامترهای تاثیر گذار بر سازه می باشد و رابطه ی معکوس با نیروی زلزله دارد.

دریفت، قاب خمشی، جداگر LRB ، جداگرهای لاستیکی با هسته سربی، خطی سازی، ضریب رفتار، جداساز پایه ی لاستیکی هسته سربی، تحلیل تاریخچه زمانی دینامیکی غیرخطی، جداگرهای لرزه ای لاستیکی هسته سربی