فرهود قره داغی - گروه عمران، دانشکده فنی و مهندسی، واحد میانه، دانشگاه آزاد اسلامی، میانه، ایران
شهرام موسوی - گروه عمران، دانشکده فنی و مهندسی، واحد میانه، دانشگاه آزاد اسلامی، میانه، ایران
علی خانی - گروه شیمی، دانشکده علوم پایه، واحد میانه، دانشگاه آزاد اسلامی، میانه، ایران

در تحقیق حاضر، تاثیر مواد شیمیایی از قبیل ایروژل سیلیکا و نانوتیوب کربنی روی ویژگی های مکانیکی و عایقی بتن مطالعه شده است. ایروژل ها مواد هواداری هستند که در بهبود خاصیت عایقی بتن تاثیر بسزایی دارند اما امکان کاهش مقاومت بتن را نیز دارند. برای مقابله با این ویژگی ایروژل از نانوتیوب کربنی استفاده شده است. نانوتیوب کربنی به دلیل افزایش تراکم بتن و مقابله با تخلخل به وجود آمده در اثر افزودن ایروژل، کاهش مقاومت فشاری را جبران می کند. در این تحقیق از 16 طرح اختلاط شامل سه مقدار متفاوت ایروژل سیلیکا و سه مقدار متفاوت نانوتیوب کربنی استفاده شده است. نتایج به دست آمده از افزودن ایروژل سیلیکا و نانوتیوب کربنی به بتن نشانگر این است که بهترین نوع طرح اختلاط در مورد مقاومت فشاری نانوتیوب کربنی 0.05 درصد وزنی و ایروژل 6 درصد حجمی می باشد و در مورد انتقال حرارت بتن، نانوتیوب کربنی 0.03 درصد وزنی و ایروژل 8 درصد حجمی به عنوان بهترین طرح اختلاط می باشد.

مقاومت فشاری بتن، دوام بتن، انتقال حرارت بتن، نانوتیوب کربنی، ایروژل سیلیکا