زهرا طالبی عاقل - دانشجوی کارشناسی ارشد عمران سازه موسسه آموزش عالی دیلمان لاهیجان
سید یاسین موسوی - عضو هییت علمی دانشکده فنی دانشگاه گرگان
شاهین چرختاب مقدم - مدیر گروه عمران موسسه آموزش عالی دیلمان لاهیجان

رشد روز افزون جمعیت دنیا و همچنین تغییرات آب و هوایی، اثرات مهمی بر روی منابع طبیعی زمین گذاشته است. آب شیرین در بخش وسیعی از مناطق زمین کمیاب بوده و یا به سختی به دست می آید. با توجه به خبرهای منتشر شده از سازمان جهانی آب و هواشناسی در آینده ای نزدیک بیش از نصف جمعیت دنیا آب آشامیدنی کافی در اختیار نخواهند داشت. کشور ما نیز با قرار گرفتن در یکی از نواحی گرم و خشک دنیا و از طرف دیگر مجاورت با دریاچه کاسپین در شمال و خلیج فارس و دریای عمان در جنوب کشور، نیازمند به بهره برداری از آب شور جهت مصارف صنعتی و یا تبدیل به آب شیرین برای مصارف کشاورزی و یا آشامیدنی می باشد. لذا در این تحقیق، به بررسی استفاده از آب دریاچه کاسپین در تولید بتن برای مصارف بومی منطقه و صرفه جویی در آب شیرین پرداخته شده است. سه طرح اختلاط با نسبت های آب به سیمان 3 / 0 ، 4 / 0 و 5 / 0 طراحی شد و نمونه های بتنی با استفاده از آب دریاچه کاسپین به عنوان آب اختلاط ساخته شده و در سنین مختلف تحت شرایط استاندارد عمل آوری شدند. همچنین نمونه های ساخته شده با آب دریاچه کاسپین با نمونه های ساخته شده با آب شرب مورد مقایسه قرار گرفتند. آزمایش های جذب آب و تعیین میزان یون کلرید بر روی نمونه ها انجام شد. نتایج به دست آمده از آزمایش ها، نشان می دهد که مقدار یون کلرید درون نمونه ها تا عمق 20 میلی متر روند افزایشی داشته و کمتر از 2 % وزن سیمان بود. همچنین جذب آب کوتاه مدت برای نمونه های ساخته شده با آب دریاچه کاسپین به مراتب بیشتر از نمونه های ساخته شده با آب شرب بود که این اختلاف برای جذب آب نهایی به شدت کاهش می یابد.

دوام بتن، آب دریا، دریاچه کاسپین، یون کلرید