فاطمه مرادی شهمیری - کارشناس ارشد برنامه ریزی شهری و منطقه ای، دانشگاه علامه طباطبایی، تهران

این نوشتار برگرفته از پژوهشی میباشد که در جهت شناسایی عوامل موثر بر شکل گیری خیابانهای زیست پذیر انجام گرفته است. در این پژوهش تلاش بر این بوده که با توجه به اهمیت سرزندگی خیابان شهری و نقش پیاده روی در کیفیت زندگی شهروندان(در تقابل با حضور بیش از حد اتومبیل و حرکت سواره که مخل ایمنی و امنیت میگردد) ارتباط موثری میان فعالیت خرید(بعد اقتصادی)، فعالیتهای اجتماعی(بعد اجتماعی) و سرزندگی یافت . پس از ارایه تعریف درستی از خیابانهای قابل زندگی و مرور مفاهیم و نظریات مرتبط، با بررسی نمونه موردی (خیابان آیت) که به لحاظ تجاری، قوی و در عین حال از سرزندگی اجتماعی کافی برخوردار نمیباشد، به اثبات فرضیات پژوهش پرداخته شده است.در نتیجه عوامل اثرگذار بر سرزندگی خیابانهای شهری تدوین گردیده و در انتها پیشنهاداتی در راستای ارتقای سرزندگی خیابان در سه بخش اجتماعی، اقتصادی و کالبدی ارایه شده است.

خیابان، قابل زندگی، سرزندگی، زیست پذیری