مقایسه طرح های ویلیام موریس با اسلیمی ایران با توضیح ورود به قرن بیستم

  • سال انتشار: 1397
  • محل انتشار: کنفرانس عمران، معماری و شهرسازی کشورهای جهان اسلام
  • کد COI اختصاصی: CAUCONF01_1018
  • زبان مقاله: فارسی
  • تعداد مشاهده: 1702
دانلود فایل این مقاله

نویسندگان

فاطمه زادنورد

گروه هنرهای تجسمی، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران

مریم حامداسماعیلی

گروه هنرهای تجسمی، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران

چکیده

اساسا نقوش گیاهی و پیچک وار در هم پیچیده که مشخصترین تزیین در هنر اسلامی است در اواخر سده های میانه )قرون وسطا( این الگو و نقوش در اروپا و دیگر کشورها با واژه ارابسک ظهور یافت با این حال قدمت این نقوش بسیار کهنتر از دوره از دوره اسلامی است. سابقه این نقوش را به دوران ساسانیان مربوط میدانند بعد از اسلام این نقوش با اصطلاحات فراوان در نقش مایه های تزییناتی در اثارهای هنری به کار گرفته شد و آوازه آن از مرزهای کشورهای اسلامی گذشت و در سبکهای مختلف در اثارهای کشورهایی مانند انگلستان و اروپا و غیره به کار گرفته شد. در این واقعیت که چگونه این نقش مایه ها موجب الهام دیگر کشورهای اروپایی و انگلستان شد و شکل گیری آن چگونه بوده، در این تحقیق مورد بررسی قرار میگیرد و هنرمند مورد نظر ما هنرمندی انگلیسی به نام ویلیام موریس چگونه از این طرحها توانست در جنبش هنر و صنایع دستی استفاده کند و چگونه این نقش مایه ها توانست در سبکهای بعد یعنی در قرن بیستم هم ظاهر شود. این تحقیق کتابخانهای و تطبیقی و مبتنی بر نگاهی تحلیلی و توصیفی است. از این رو در این پایان نامه تلاش بر آن بوده. ضمن بر شمردن ویژگیهای نقوش هنر اسلامی )اسلیمی( و تاثیران بر اروپا و در آثار ویلیام موریس مورد بررسی قرار دهیم. دستاورد و بررسیهای انجام شده نشانگر آن است که نقوش اسلامی ایران چقدر در آثار هنرمندان دیگر کشورها تاثیر داشته است.

کلیدواژه ها

نقوش اسلیمی، تاثیرپذیری، ویلیام موریس، ایران

مقالات مرتبط جدید

اطلاعات بیشتر در مورد COI

COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.

کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.