مقایسه تطبیقی فضای مسکونی جمعی از دهه50تا70بارویکردتاثیرمعماری مسکونی در ایران(نمونه موردی شهر ارومیه)

به دنبال رشد فزاینده شهرنشینی در دهه های اخیر درایران و به ویژه شهر ارومیه،تامین مسکن به یکی از مهم ترین مسایل کشورتبدیل شده است. نکته ای که در بررسی روند ایجاد فضاهای مسکونی جمعی در ایران و خصوصا شهر ارومیه مشاهده میگردد، اینست که همواره از توجه به اصول ومعیارهای شهرسازی در برنامه ریزی وطراحی غالب فضاهای مسکونی جمعی کاسته شده و اینگونه مساکن از ایجاد محیط مطلوب مسکونی فاصله گرفته اند. تحقیق حاضر پس از تبیین روند ایجادفضاهای مسکونی جمعی در جهان ،ایران وشهر ارومیه ،به ابعاد ومعیارهای برنامه ریزی و طراحی مجتمع های مسکونی پرداخته و برخی از این اصول را در سه نمونه از مجتمع های دهه های 70-60-50، بررسی تطبیقی می کند. یافته های تحقیق نشان میدهد طی سال های اخیر توجهی به شاخصه های معماری ایرانی (اشرافیت - محرمیت - سلسله مراتب فضایی ) نشده است. درساخت مجتمع های مسکونی رعایت اصول شهرسازی وشاخصه های معماری ایرانی وتامین خدمات و تسهیلات برای ساکنان آنها میتواند فضاهای جدید را به محیط های مسکونی مطلوب تبدیل کند.

کلیدواژه ها:

مسکن ، مجتمع مسکونی ، معیارهای شهرسازی ، اشرافیت ، محرمیت ، سلسه مراتب فضایی