تاثیر یک دوره مکمل گیری Q10 بر مالون دی آلدیید بدنبال یک جلسه فعالیت وامانده ساز اکسنتریک در زنان جوان

هدف از پژوهش حاضر، تعیین تاثیر مکمل گیری Q10 بر مالون دی آلدیید بعد از یک وهله فعالیت وامانده ساز اکسنتریک در زنان جوان بود. 20 دختر 20 تا 30 ساله غیر ورزشکار اما سالم شهر تهران با شاخص توده بدنی بیشتر از 20 اما کمتر از 25 به صورت هدفمند در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه مکمل Q10 و دارونما (هر گروه 10 نفر) قرار گرفتند. در روز پیش آزمون، هر دو گروه در یک فعالیت موازی وامانده ساز اکسنتریک شرکت کردند. قبل و بعد فعالیت نمونه خونی از آنها اخذ گردید. سپس به مدت دو هفته، آزمودنی ها در برنامه مکمل گیری مختص به گروه خود شرکت کردند، به طوری که یک گروه مکمل Q10 و یک گروه نیز دارونما (آرد) دریافت کردند ( 200 میلیگرم در روز). بعد از دو هفته هر دو گروه بار دیگر در همان فعالیت بدنی موازی وامانده ساز اکسنتریک که در روز پیش آزمون انجام داده بودند، شرکت کردند (پس آزمون). قبل و بعد از این فعالیت نیز نمونه خونی اخذ شد. سطوح MDA بعد از فعالیت به طور معنادار افزایش یافت، اما این افزایش در گروه مکمل (بعد از مصرف Q10 ) به طور معنادار کمتر از گروه دارونما بود (P<0.05). احتمالا 14 روز مکمل گیری Q10، میزان افزایش فشار اکسیداتیو را بعد از فعالیت اکسنتریک به طور معنادار کاهش می دهد.

کلیدواژه ها:

فعالیت اکسنتریک ، کوفتگی عضلانی ، فشار اکسیداتیو ، مالون دی آلدیید ، مکمل Q10