مریم محمدی - دانش آموخته کارشناسی ارشد، فیزیولوژی ورزشی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد بجنورد، بجنورد، ایران
علی یعقوبی - استادیار و عضو هیات علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد بجنورد، بجنورد، ایران

هدف مطالعه حاضر بررسی تاثیر تمرینات مقاومتی شدید بر سطوح سرمی BDNF و IL-6 در زنان جوان دارای اضافه وزن و چاق بود. برای این منظور تعداد 20 زن جوان دارای اضافه وزن و چاق به صورت تصادفی به دو گروه مساوی کنترل ( با میانگین سن 001 / 4 ± 30 / 33 سال و شاخص توده بدنی 92 / 2 ± 59 / 28 کیلوگرم بر متر مربع ) و تمرین مقاومتی شدید ( با میانگین سن 17 / 4 ± 40 / 31 سال و شاخص توده بدنی 40 / 2 ± 13 / 29 کیلوگرم بر متر مربع ) تقسیم شدند. آزمودنی ها در گروه تمرینات مقاومتی شدید، تمرینات ورزشی را به مدت 8 هفته و هر هفته 3 جلسه با شدت 70 درصد یک تکرار بیشینه انجام دادند. تمرینات با رعایت اصل اضافه بار و با 5 - 8 تکرار در هفته اول تا چهارم و 12 - 15 تکرار در هفته های پنجم تا هشتم انجام شد. خونگیری از آزمودنی ها در دو نوبت پیش آزمون ( 24 ساعت قبل از شروع تمرینات ) و پس آزمون ( 48 ساعت پس از آخرین جلسه تمرین ) به عمل آمد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از آزمون های تی همبسته و تی مستقل در محیط نرم افزار SPSS نسخه 23 انجام شد. یافته ها حاکی از آن بود که هشت هفته تمرین مقاومتی شدید باعث افزایش معنادار سطح سرمی BDNF در زنان جوان دارای اضافه وزن و چاق شده است ( 005 / 0 = p). هشت هفته تمرین مقاومتی شدید باعث کاهش معنادار سطح سرمی IL-6 در زنان جوان دارای اضافه وزن و چاق گردید ( 010 / 0 = p ). از دیگر یافته های پژوهش می توان به کاهش معنادار شاخص BMI؛ ( 001 / 0 = p ) و کاهش درصد چربی بدن ( 027 / 0 = p ) در زنان جوان دارای اضافه وزن و چاق اشاره نمود. نتایج مقایسه بین گروهی حاکی از آن بود که بین سطح سرمی BDNF در دو گروه کنترل و تجربی تفاوت معنادار نبوده است ( 728 / 0 = p ). همچنین بین سطح سرمی IL-6 دو گروه کنترل و تجربی نیز تفاوت معناداری وجود نداشت ( 687 / 0 = p ). نتایج نشان داد که به نظر می رسد هشت هفته تمرینات مقاومتی شدید، توانسته از طریق کاهش درصد چربی و BMI به بهبود عوامل التهابی ( IL-6 ) و بهبود عوامل سیستم عصبی و نوروتروفیک ( BDNF ) کمک کند.

تمرینات مقاومتی شدید، عامل نووتروفیک مشتق از مغز، اینترلوکین- 6 ، چاقی و اضافه وزن