مقایسه دو روش تمرین استقامتی و HIIT، بر سطوح پلاسمایی کمرین و مقاومت به انسولین در موش های چاق شده

  • سال انتشار: 1397
  • محل انتشار: چهارمین همایش ملی علوم ورزشی و تربیت بدنی ایران
  • کد COI اختصاصی: SPORTCONF04_326
  • زبان مقاله: فارسی
  • تعداد مشاهده: 425
دانلود فایل این مقاله

نویسندگان

محمدرضا اسد

دانشیار، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی دانشگاه پیام نور، ایران

شکوفه خردمند

کارشناس ارشد فیزیولوژی ورزشی، گروه تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه پیام نور، ایران

نرگس خردمند

کارشناس ارشد فیزیولوژی ورزشی، گروه تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه پیام نور، ایران

چکیده

زمینه و هدف: ورزش با کاهش کمرین، آدیپوکاینی که با چاقی افزایش می یابد، باعث بهبود در حساسیت به انسولین می شود. اما تاثیر تمرین استقامتی و HIIT بر سطوح کمرین و مقاومت به انسولین در موش های چاق شده ناشناخته است. روش تحقیق: در این مطالعه 27 سر موش نر، به طور تصادفی به 4 گروه کنترل پایه (n=6)، تمرین استقامتی (n=8)، تمرین HIIT(n=8) و کنترل چاق بدون مداخله (n=5) تقسیم شدند. گروه استقامتی و HIIT به مدت 8 هفته به فعالیت پرداختند. داده های کمرین با آزمون های آنوا، لون، شفه و داده های مقاومت به انسولین با آژمون های آنالیز واریانس اصلاح شده Welch و آژمون تعقیبی Dant3 تحلیل شدند. یافته ها: نتایج نشان داد که کمرین در گروه استقامتی نسبت به گروه موش های چاق شده بدون مداخله کاهش معنی داری داشت (P< 0/01)، ولی نسبت به گروه کنترل پایه تغییر معنی داری نداشت. با این حال، اختلاف معنی داری بین کمرین گروه HIIT، گروه موش های چاق شده بدون مداخله و گروه کنترل پایه وجود نداشت. اختلاف معنی داری بین مقاومت به انسولین در گروه HIIT نسبت به تمرین استقامتی وجود نداشت (P=0/825) اما اختلاف معنی داری بین مقاومت به انسولین در گروه HIIT و تمرین استقامتی نسبت به گروه کنترل چاق بدون مداخله و گروه کنترل پایه مشاهده شد. نتیجه گیری: نتایج پژوهش حاضر نشان داد که یک دوره تمرین استقامتی به واسطه کاهش وزن می تواند باعث غلظت پلاسمایی کمرین و در پی آن کاهش مقاومت به انسولین را سبب شود.

کلیدواژه ها

تمرین استقامتی، تمرین HIIT، مقاومت به انسولین، موش های چاق

مقالات مرتبط جدید

اطلاعات بیشتر در مورد COI

COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.

کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.