بررسی تاثیر مولفه های سازمان یادگیرنده بر اثر بخشی سازمانی (مطالعه موردی: مدیران و کارشناسان ورزشی سازمان ورزش در مناطق 22 گانه شهرداری تهران)

هدف از انجام پژوهش حاضر، بررسی رابطه ابعاد سازمان یادگیرنده با اثربخشی سازمانی مدیران و کارشناسان ورزشی سازمان ورزش در مناطق 22گانه شهرداری تهران بود. جامعه آماری تحقیق شامل کلیه مدیران و کارشناسان سازمان ورزش مناطق شهرداری تهران بود که به دلیل محدود بودن جامعه، نمونه گیری به صورت کل شمار انجام پذیرفت و در نهایت 116 پرسشنامه به طور کامل جمع آوری و مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. ابزار جمع آوری این پژوهش پرسشنامه های: سازمان یادگیرنده تیمی، سیستم های ادغام شده ، توانمندسازی، پیوند با سیستم و رهبری راهبردی) می سنجد؛ و دیگری پرسشنام اثربخشی سازمانی پارسونز براساس مدل کارکردهای چهارگانه ضروری نظام اجتماعی پارسونز (AGIL) می باشد. نتایج حاصل از پژوهش نشان داد بین ابعاد هفت گانه سازمان یادگیرنده و مولفه های انطباق، کسب هدف، یگانگی و سلامت سازمانی اثربخشی سازمانی رابطه معنی دار و مثبت در سطح اطمینان 99% وجود دارد. همچنین اثربخشی سازمانی با تمامی سطوح یادگیری فردی، گروهی و سازمانی، سازمان یادگیرنده دارای ارتباط معنی دار و مثبت بود. بعلاوه نتایج حاصل از آزمون رگرسیونی بین سطوح یادگیری و اثربخشی نشانگر تاثیر سطوح یادگیری تیمی و یادگیری سازمانی برای تبیین اثربخشی سازمانی بود.

کلیدواژه ها:

اثربخشی سازمانی ، سازمان یادگیرنده ، یادگیری گروهی ، یادگیری سازمانی ، یادگیری فردی