تاثیر مدیریت زمان بر اهمال کاری و خودکنترلی دبیران تربیت بدنی
محل انتشار: چهارمین همایش ملی علوم ورزشی و تربیت بدنی ایران
سال انتشار: 1397
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 568
فایل این مقاله در 9 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
SPORTCONF04_238
تاریخ نمایه سازی: 24 شهریور 1397
چکیده مقاله:
هدف از پژوهش حاضر تعیین تاثیر مدیریت زمان بر اهمال کاری و خود کنترلی دبیران تربیت بدنی شهر تبریز بود. پژوهش از نوع توصیفی همبستگی بود که بر روی دبیران تربیت بدنی دوره متوسطه تبریز انجام شد. با توجه به تعداد کم جامعه آماری، نمونه گیری به صورت کل شمار در نظر گرفته شد و پرسشنامه های مدیریت زمان کویین (2003)، اهمال کاری تاکمن (1991) و خودکنترلی تانجی (2004) به صورت تصادفی طبقه ای توزیع و در نهایت 185 پرسشنامه بدون نقص و ایراد جمع آوری گردید. پس از تایید روایی صوری و محتوایی پرسشنامه ها توسط اساتید مدیریت ورزشی، پایایی پرسشنامه ها با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ به ترتیب 0/66، 0/81 و 0/72 بدست آمد. در پژوهش از روش کمترین مربعات جزیی و نرم افزار PLS برای تجزیه و تحلیل داده ها، آزمون فرضیه های پژوهش، پرازش مدل مفهومی و همچنین محاسبه روایی همگرا و پایایی پرسشنامه و همچنین نرم افزار SPSS و شاخص های آمار توصیفی و ضریب همبسیتگ اسپیرمن در سطح معنی داری P≤0/05 استفاده شد. یافته ها نشان داد که مدیریت زمان بر اهمال کاری و خودکنترلی اثر مستقیم معنی داری دارد. همچنین تاثیر خود کنترلی بر اهمال کاری نیز معنی دار بود. با توجه به نتایج پژوهش و عدم ارتباط بین برخی مولفه های مدیریت زمان با اهمال کاری به نظر می رسد دبیران تربیت بدنی از عوامل اتلاف وقت آگاهی کامل ندارند و زمان در دسترس خود را نمی توانند مدیریت کنند که احتمالا برنامه ریزی ضعیف، ملاقات های برنامه ریزی نشده ، جلسات و عدم تفویض اختیار باشد. بر این اساس بهتر است آگاهی دبیران را نسبت به مولفه های مدیریت زمان ارتقاء داد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
فهیمه غربی
کارشناسی ارشد مدیریت ورزشی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز
حمید جنانی
استادیار گروه تربیت بدنی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز