مریم کنعانیان میانکلی - دانشجو کارشناسی ارشد مهندسی شیمی- مهندسی پلیمر، دانشکده فنی مهندسی، دانشگاه شمال، آمل، ایران
حسین عیسی زاده - عضو هییت علمی گروه مهندسی شیمی، دانشگاه شمال، آمل، ایران

در این پژوهش نانوکامپوزیت های پلی آنیلین به روش شیمیایی با استفاده از آمونیوم پروکسی دی سولفات APS به عنوان اکسیدانت و پلی وینیل پیرولیدون PVP به عنوان سورفکتانت و تیتانیوم دی اکسید (TiO2) به عنوان افزودنی تهیه شدند. اثرات غلظت سورفکتانت و اکسید فلزی بر مورفولوژی محصولات بررسی شده است. بررسی ریزنگارهای SEM نشان می دادند که حضور سورفکتانت و اکسید فلزی نقش مهمی در مورفولوژی، اندازه و یکنواختی نانوکامپوزیت حاصل دارد. ساختار شیمیایی محصولات با استفاده از طیف سنج مادون قرمز مورد بررسی قرار گرفت. طیف FTIR نشان داد که ذرات پلی وینیل پیرولیدون در محصولات موجود است. ماهیت کریستالی نانوکامپوزیت ها از طریق آنالیز XRD تعیین شد. نتایج حاصل از الگوهای XRD بیانگر افزایش درصد بلورینگی نانوکامپوزیت در مقایسه با پلیمر خالص است. همچنین شدت پیک ها در حضور نانوذرات تیتانیوم دی اکسید افزایش یافته است.

افزودنی، پلی آنیلین، مورفولوژی، نانوکامپوزیت، ساختار شیمیایی، سورفکتانت، تیتانیوم دی اکسید