مهین محمدی - دانشجوی کارشناسی ارشد راه و ترابری
مهدی فلاح تفتی - دانشیار دانشکده ی عمران دانشگاه یزد

مبحث ایمنی ازجمله مهم ترین و چالش برانگیزترین معضلات جهانی در چند دهه ی اخیر بوده است. طبق گزارش سال 2013 سازمان جهانی بهداشت تلفات عابران پیاده را در سوانح جاده ای 23 درصد است [1]. یکی از اقدامات انجام شده برای افزایش ایمنی عابران پیاده، جدا کردن ترافیک سواره از پیاده بوده است. در این مقاله، مروری بر مطالعات پیشین در زمینه ی رفتار عبوری عابران پیاده نسبت به پل عابر پیاده انجام شده است. در این راستا، به مطالعاتی در خصوص ایمنی عابران پیاده هنگام عبور از خیابان نیز اشاره شده است ولی تمرکز اصلی مطالعاتی که در این مقاله بیان شده است، مدل سازی رفتار عابران پیاده و تاثیرعوامل فردی، محیطی و هندسی محیط در تصمیم عبوری فرد بوده است. در نهایت با مطالعه ی میدانی در دو شهر اصفهان و یزد، براساس خصوصیات دموگرافیک عابران پیاده، مدلی برای رفتار عبوری عابران پیاده نسبت به پل عابر پیاده ارایه شده است.

رفتار عبوری عابر پیاده، پل عابر پیاده، مدل سازی