مهین محمدی - دانشجوی کارشناسی ارشد راه و ترابری
مهدی فلاح تفتی - استادیار دانشکده ی عمران دانشگاه یزد

با توجه به اهمیت ایمنی عابران پیاده و نامگذاری دهه ی اخیر در جهان (2020-2010) به نام دهه ی ایمنی، با هدف کاهش تلفات جاده ای در جهان، متاسفانه ایران آمار تلفات و صدمات ناشی از ترافیک در ایران بسیار بالا است؛ عابران پیاده هرچند سهم کمتری در استفاده از تسهیلات ترافیکی دارند اما به دلیل آسیب پذیری بالای آن ها، سهم بالایی در تلفات ترافیکی دارند و 30 درصد تصادفات و 22 درصد از تلفات جاده ای ایران، به عابران پیاده اختصاص دارد. مسیله ی شناسایی محتمل ترین عوامل خطر انسانی و غیرانسانی موثر بر شدت تصادف با عابران پیاده و ارایه ی راه کاری مناسب، بسیار پر اهمیت است. در این مقاله سعی شده است مروری بر مشکلات، اهداف، اقدامات و مطالعات انجام شده در خصوص ایمنی عابر پیاده انجام شود. نتایج نشان دهنده ی این است که تحقیقات بسیار متعدد و پراکنده ای در این زمینه انجام شده است ولی آن چه اهمیت دارد این است که ایران هنوز موفق به کاهش تلفات جاده ای تا حد شاخص جهانی نشده است؛ فلذا شایسته است یک برنامه ی راهبردی ایمنی، هم سو با برنامه ی ایمنی جهانی و کشورهای موفق و پیش رو در این زمینه تالیف شود، اجرا گردد و در نهایت با برنامه ریزی های اصولی (بهبود تسهیلات، بهبود محیط، فرهنگ سازی مناسب) ایمنی عابران پیاده تامین شود.

ایمنی عابران پیاده، تصادف عابر پیاده، تسهیلات عابر پیاده