امکان سنجی پیاده راه سازی در محورهای شهری نمونه موردی: خیابان برادران مظفر تهران

پیاده روی، ابتدایی ترین نوع حمل و نقل شهری است و می تواند ایمن ترین و راحت ترین آن نیز باشد. امروزه در سیاست های برنامه ریزی شهری به دنبال تقویت محیط های پیاده و از بین بردن موانعی هستیم که توانایی مارا برای پیاده روی آسان محدود می کند. هدف این پژوهش امکان سنجی ایجاد پیاده راه در خیابان برادران مظفر می باشد که در آن سیاست های ترافیکی، اجرایی، کالبدی، زیست محیطی، اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و امدادرسانی بررسی شده است. مطالعه حاضر به منظور بررسی و سنجش تمایل به حضور گروه های مصرف کننده و ایجاد شرایطی به منظور ارتقا کمی و کیفی محیط شهری، افزایش ارتباطات و تعاملات اجتماعی افراد با یکدیگر در محیطی امن و سالم، رفع آلودگی های زیست محیطی و مهمتر از همه احترام به هویت عابر پیاده به عنوان جزیی مهم از سیستم حمل و نقل شهری در قالب بستر کالبدی مناسب، انجام شده است.

کلیدواژه ها:

پیاده محوری ، پیاده راه ، توسعه پایدار ، شهر انسان محور