بررسی اثرات قندهای مرکب و رقیق کننده های مختلف بر خصوصیات باروری منی قوچ

سال انتشار: 1396
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 496

فایل این مقاله در 6 صفحه با فرمت PDF و WORD قابل دریافت می باشد

این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

ICCAN01_037

تاریخ نمایه سازی: 24 شهریور 1397

چکیده مقاله:

برای حفظ دام های بومی و جلوگیری از انقراض آنها بخشی از تحقیقات در زمینه روش های مطلوب حفظ و انتقال این ژن ها به نسل های آینده اختصاص می یابد. بنابراین می توان با بهبود روش های نگهداری اسپرم در جهت نیل به این اهداف تاثیرگذار بود. تلقیح مصنوعی یکی از درمان های کمک باروری برای بهبود پتانسیل ژنتیکی از طریق استفاده از اسپرم نژادهای برتر می باشد. از ابتدای بکارگیری تکنیک تلقیح مصنوعی، رقیق کننده های مختلفی جهت حفظ و نگهداری منی در شرایط مایع و انجماد استفاده شده است. انجماد اسپرم به عنوان یکی از روش های کمک باروری به حفظ کیفیت اسپرم کمک می کند. تغییرات دمایی طی فرآیند عمل آوری، انجماد و نیز یخ گشایی، باعث وارد شدن آسیب های ساختاری، بیوشیمیایی و عملکردی به اسپرماتوزوییدها می شود و به دنبال آن، نسبت اسپرماتوزوییدهای زنده و متحرک و در پی آن قدرت باروری کاهش پیدا می کند. بنابراین، به منظور کاهش آسیب های حاصل از انجماد، از محافظت کننده های انجمادی در رقیق کننده استفاده می شود. رقیق کننده های مکمل با قندهای مرکب مانند سوکروز، رافینوز و تره هالوز تمایل زیادی برای محافظت از سلول های اسپرم دارند و با ایجاد یک فشار اسمزی و خروج آب از سلول باعث کاهش تشکیل کریستال های یخ داخل سلولی در طی فرآیند کاهش دما می شوند. شیر و زرده تخم مرغ دارای ترکیباتی برای محافظت غشای پلاسمایی اسپرم در برابر آسیب های انجماد می باشند و بطور گسترده در رقیق کننده های اسپرم برای حفظ دام های بومی و جلوگیری از انقراض آنها بخشی از تحقیقات در زمینه روش های مطلوب حفظ و انتقال این ژن ها به نسل های آینده اختصاص می یابد. بنابراین می توان با بهبود روش های نگهداری اسپرم در جهت نیل به این اهداف تاثیرگذار بود. تلقیح مصنوعی یکی از درمان های کمک باروری برای بهبود پتانسیل ژنتیکی از طریق استفاده از اسپرم نژادهای برتر می باشد. از ابتدای بکارگیری تکنیک تلقیح مصنوعی، رقیق کننده های مختلفی جهت حفظ و نگهداری منی در شرایط مایع و انجماد استفاده شده است. انجماد اسپرم به عنوان یکی از روش های کمک باروری به حفظ کیفیت اسپرم کمک می کند. تغییرات دمایی طی فرآیند عمل آوری، انجماد و نیز یخ گشایی، باعث وارد شدن آسیب های ساختاری، بیوشیمیایی و عملکردی به اسپرماتوزوییدها می شود و به دنبال آن، نسبت اسپرماتوزوییدهای زنده و متحرک و در پی آن قدرت باروری کاهش پیدا می کند. بنابراین، به منظور کاهش آسیب های حاصل از انجماد، از محافظت کننده های انجمادی در رقیق کننده استفاده می شود. رقیق کننده های مکمل با قندهای مرکب مانند سوکروز، رافینوز و تره هالوز تمایل زیادی برای محافظت از سلول های اسپرم دارند و با ایجاد یک فشار اسمزی و خروج آب از سلول باعث کاهش تشکیل کریستال های یخ داخل سلولی در طی فرآیند کاهش دما می شوند. شیر و زرده تخم مرغ دارای ترکیباتی برای محافظت غشای پلاسمایی اسپرم در برابر آسیب های انجماد می باشند و بطور گسترده در رقیق کننده های اسپرم قوچ استفاده می شوند. امروزه به دلیل آلودگی میکروبی تخم مرغ، رقیق کننده لسیتین سویا جایگزین زرده تخم مرغ شده است. همچنین طی بررسی هایی استفاده از لسیتین سویا به جای زرده تخم مرغ باعث سازگاری و هماهنگی در اجزای مایع منی و خروج از خطرات بهداشتی می شود.

نویسندگان

سولماز پهم لی

دانشجوی کارشناسی ارشد فیزیولوژی دام دانشگاه گنبد کاووس، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی

یوسف مصطفی لو

استادیار گروه علوم دامی مامایی و تولید مثل دام دانشگاه گنبد کاووس، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی

فرید مسلمی پور

استادیار گروه علوم دامی فیزیولوژی دام دانشگاه گنبد کاووس، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی

آشورمحمد قره باش

استادیار گروه علوم دامی دانشگاه گنبد کاووس، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی