بررسی کیفی میزان تطبیق پذیری محیط های شهری جدید براساس نیازهای انسان از منظر اسلام

هویت اسلامی و عوامل هویت ساز که به مرور زمان و با تاثیر از فرهنگ ایرانی شکل گرفته است، نقش موثری در اغنای فرهنگی شهرهای هر دوران دارد با وجود اهمیت این موضوع، در احداث شهرهای جدید این عامل به دست فراموشی سپرده شده است هدف این پژوهش تعیین شاخص های کیفی رضایت بخش و شهرهای جدید و تاثیر آن بر زندگی ساکنین شهرها و به دنبال آن بررسی کیفی میزان تطبیق وزیری محیط های شهری جدید با لایه های وجودی انسان از منظر اسلامی می باشد. برای دستیابی به این هدف با استفاده از روش تحلیل محتوا جهت دار و استدلال منطقی سریع در بازخوانی شاخص های هویت ساز در شهرهای ایرانی - اسلامی شده و همچنین با استفاده از روش های تحلیلی - تفصیلی سعی در ایجاد ارتباط میان مولفه های کالبدی با مراتب نفس انسان شده است. بنا بر یافته های پژوهش به نظر می رسد که شهرسازی منطبق با بعد فطری مخاطبان، منجر به ایجاد رضایت، هویت و پایداری شهرهای ایرانی - اسلامی شده است و این شهرها در ابعاد کالبدی مانند هندسه، سیما و منظر شهری و توزیع کاربری اراضی دارای انطباق نسبی با فطرت و در جهت پاسخ گویی به لایه های وجودی انسان ها بوده اند و توجه به بعد فطری و نوعی انسان ها در هویت بخشیدن به کالبد شهر و ایجاد حس تعلق به مکان شود همچنین بر همان اساس می توان به خلق محیطی پاسخ دهنده به لایه های وجودی انسان پرداخت.

کلیدواژه ها:

اسلام ، نیازهای لایه های وجودی انسان ، هویت ، حس تعلق به مکان ، شهرهای جدید