پیش بینی روابط ناکارآمد زناشویی از روی متغیرهای شیوه فرزندپروری ادراک شده و سطح سلامت ادراک شده خانواده اصلی در زنان متاهل شهر اصفهان

هدف پژوهش، پیش بینی روابط ناکارآمد زناشویی از روی متغیرهای شیوه فرزندپروری ادراک شده و سطح سلامت ادراک شده خانواده اصلی در زنان متاهل شهر اصفهان بود. روش پژوهش، همبستگی از نوع پیش بین و رگرسیون بوده و جامعه مطالعه، کلیه زنان متاهل شهر اصفهان بودند که با نمونه گیری تصادفی خوشه ای چند مرحله ای تعداد 384 نفر انتخاب شدند. پرسشنامه های رضایت زناشویی، شیوه های فرزندپروری بامریند و سلامت خانواده اصلی در اختیار آن ها قرار گرفت. نتایج با استفاده از روش همبستگی پیرسون و رگرسیون گام به گام تجزیه و تحلیل شدند. نتایج پژوهش در سطح 0/01 نشان داد پیش بینی روابط ناکارآمد زناشویی از روی سبک های فرزندپروری، تنها در سبک فرزندپروری اقتدار منطقی رابطه منفی معناداری وجود دارد. در پیش بینی روابط ناکارآمد از روی سلامت خانواده اصلی، مولفه صمیمیت، رابطه منفی معناداری داشته است همچنین سبک های فرزندپروری استبدادی و سهل گیرانه و سلامت ادارک شده خانواده اصلی همبستگی چندگانه با روابط ناکارآمد زناشویی دارند و می توانند روابط ناکارآمد زناشویی زنان متاهل را پیش بینی نمایند.

کلیدواژه ها:

روابط ناکارآمد زناشویی ، شیوه فرزندپروری ، سلامت خانواده اصلی ، صمیمیت ، استقلال ، زنان متاهل