مهدی رضایی - استادیاردانشگاه علامه طباطبایی
یوسف نجفی - دانشجوی دکتری حقوق عمومی دانشگاه علامه طباطبایی وعضوهییت علمی دانشگاه فرهنگیان

هدف اساسی پژوهش حاضر، بررسی تعهدات دولت ها درآموزش حقوق شهروندی ازنگاه اسناد و قوانین بین المللی حقوق بشری است.که به شیوه بررسی توصیفی – تحلیلی انجام شده است . جامعه ونمونه پژوهش بصورت هدفمند مواد و اصول مرتبط با حق برآموزش بطورکلی و آموزش حقوق بشر بطورخاص انتخاب شده است و روش گردآوری اطلاعات، کتابخانه ای واسنادی است واز ابزار فیش تحقیق بیشترین استفاده شده است.وتجزیه وتحلیل اطلاعات، بصورت تحلیل منطقی است.اطلاعات بدست آمده ، مشخص نمود که دلالت های زیادی بر هم پوشانی ، آموزش حقوق شهروندی وآموزش حقوق بشروجوددارد. حق برآموزش بطورکلی وآموزش حقوق بشروشهروندی بطورخاص درزمره حقوقی است که دراسناد بین المللی به نحو صریح پیش بینی شده است وتعهدات ناشی از آن، هم برعهده دولت قرار گرفته است ،هم برعهده والدین وهم برعهده جامعه بین المللی.ولی مسیولیت اصلی عرضه آموزش حقوق بشر با دولت است ودولتها تعهد دارند فضای مادی و غیرمادی لازم برای تحقق آن فراهم آورند. مفهوم وماهیت تعهد دولت نسبت به آموزش حقوق بشر وشهروندی، تعهد به رعایت،حمایت وایفای کامل آن وهم تعهد بااجرای فوری وتدریجی آن می باشد وهمچنین تعهد به وسیله وتعهد به نتیجه مسیولیت حقوق بشری دولتها درآموزش حقوق بشر وشهروندی است.بابررسی اسناد وقوانین بین المللی (منشور جهانی حقوق بشرواسنادو قوانین منطقه ای ،اروپایی ، آفریقایی ،آمریکایی واسلامی حقوق بشری ) مفهوم حق برآموزش حقوق بشر، عموما درمعنی حق داشتن ازنوع حق ادعا ی مثبت محسوب می شود.وماهیت حق برآموزش حقوق بشر وشهروندی به عنوان یک حق اقتصادی واجتماعی وفرهنگی جزء نسل دوم حقوق بشری است .دراین اسناد و قوانین حقوق بشری، هرچند حق برآموزش حقوق بشر ، حقی بنیادین محسوب نمی شود، اما برای بهره مندی از حقوق بنیادین ،برخورداری از حق آموزش حقوق بشر ضروری است، بطوری که می توان گفت، پیش شرط تحقق حقوق بشروشهروندی ، آموزش حقوق بشروشهروندی خواهد بود.

آموزش حقوق شهروندی،آموزش حقوق بشر،تعهد دولت،قوانین بین المللی