ارزیابی ریسک به روش FMEA در کارخانه کشتی سازی جنوب کشور و مقایسه RPN قبل و بعد از اقدام اصلاحی

لاتین FMEA به معنی تجزیه و تحلیل امکان بروز خطا و اثرات آن، تکنیک تحلیلی است که جهت تشخیص، کاهش و حذف خطاها و مشکلات بالقوه و بالفعل موجود در سیستم، طراحی محصول، فرآیند تولید یا خدمت قبل از رسیدن آنها به دست مشتری به کار می رود. هدف از این مطالعه، کاربرد روش FMEA در شناسایی و ارزیابی ریسک های ناشی از کار دریک شرکت کشتی سازی می باشد و همچنین مقایسه میزان RPN قبل و بعد از انجام اقدامات اصلاحی در تعدادی از مشاغل در شرکت مذکور می باشد. بدین منظور ریسک های موجود در مشاغل مختلف بررسی و عدد گذاری شد. وRPN محاسبه گردید. بعد از انجام اقدامات اصلاحی مجددا RPN محاسبه و مقایسات انجام گردید. بر اساس نتایج به دست آمده، بالاترین مقادیر ریسک در گروه ریسکهای مربوط به آرماتور بندی و اپراتور لیفتراک است. وکمترین ریسک مربوط به اپراتور تست PT می باشد. مطابق جداول محاسبات FMEA، 34 ریسک دارای سطح کم، 17 ریسک دارای سطح متوسط و 4 ریسک در سطح بالا قرار گرفتند. پس از انجام ارزیابی مرحله یکم، اقدامات اصلاحی با هدف کاهش سطح ریسک ها یی که دارای شرایط اضطراری و غیر طبیعی هستند، ارایه و پس از آن ارزیابی مرحله دوم، صورت گرفت. بعد از ارزیابی مجدد، ریسک شغل اپراتور لیفتراک به حد قابل قبول کاهش پیدا کرده ولی شغل آرماتور بند نیاز به اقدام اصلاحی مجدد دارد

کلیدواژه ها:

ارزیابی ریسک ، کشتی سازی ، FMEA ، RPN