عبدالحسین سلطانی رنانی - کارشناس ارشد حقوق جزا و جرم شناسی دانشکده حقوق دانشگاه شهید بهشتی

مساله بزهکاری اطفال امروزه بیش از پیش مورد توجه پژوهشگران حقوق کیفری و جرم-شناسان قرار گرفته است. اهمیت پرداختن به بزهکاری اطفال هم ناشی از نقش کودکان در شکل گیری آینده جوامع و هم به دلیل تاثیرپذیری و انعطاف بیشتر اطفال در پذیرش راهکارهای پیشگیرانه متاثر از تازگی شکل گیری شخصیت شان است. از همین رو اتخاذ تدابیر صحیح پیشگیرانه عمومی و اختصاصی در جامعه، شناخت اعضا و گروه های آسیب پذیر و عوامل موثر در بزهکاری اطفال می تواند منجر به تحقق پیشگیری موثرتری در قبال بزهکاری این اشخاص گردد. در این میان خانواده به عنوان محیط اجتناب ناپذیری که طفل از بدو تولد در آن قرار گرفته، ایفای نقش می کند و متقابلا نخستین الگوی یادگیری طفل به شمار می رود و مدرسه به عنوان اولین محیط اجتماعی که کودک با ورود به آن اصول اجتماعی و سازگاری با این اصول را می آموزد نقش مهمی در جهت دهی زندگی کودکان، شکل گیری شخصیت آنان، شناسایی کودکان بزهکار بالفعل یا بالقوه و پیشگیری از بزهکاری آنان ایفا می نمایند. طرح رشد اجتماعی سیاتل به عنوان یک نظریه هدایت گر در سطح مداخلات پیشگیرانه جهانی یک مطالعه مداخله پیشگیرانه طولی است که هم به دنبال درک علت رفتار بزهکارانه و هم بررسی نمودن مداخلات مختلف برای پیشگیری از رفتار بزهکارانه بوده و تجربه موفقی مبتنی بر نقش خانواده و مدرسه در پیشگیری از بزهکاری اطفال ارایه داده است.

بزهکاری اطفال، پشگیری رشد مدار، مراقبت اجتماعی، مداخله پیشگیرانه، طرح رشد اجتماعی سیاتل