مریم رحیم زاده - کارشناسی ارشد روان شناسی عمومی دانشگاه آزاد واحد رودهن

مرکز بهداشت جهانی (WHO)در اولین گزارش جهانی در مورد خشونت و سلامت خشونت را این گونه تعریف کرده: استفاده عامدانه از نیروی جسمی یا قدرت، به صورت تهدید آمیز یا واقعی، علیه خود، دیگری یا گروهی و جامعهای، که موجب آسیب، مرگ، آسیب روانی، عقب افتادگی رشد یا محرومیت میشود یا احتمال این رخدادها را بسیار بالا میبرد. با بررسی وضعیت نوجوانان در ایام تحصیل، در یافته می شود که بطور متوسط در یک چرخه شبانه روزی ایشان غالب اوقات خود را تنها صرف تحصیل و خواب و تغدیه می نمایند. در حالی که یک نوجوان نیاز به زمانی برای پرداختن به بهداشت و علایق شخصی و آموزش های مهارتی دارد و برای رسیدن به حداقل آنها از خواب خود کم می گذارد. در این صورت به علت عملکرد ناقص هورمون ها، ایمنی بدن نوجوان پایین آمده و با بیماری های مکرر و آسیب های رشدی مواجه می شود. در نهایت روان رنجور خویی هم به سراغ او می آیدعملابا هدف فرهیختگی و صرف هزینه زیاد، نتیجه ای معکوس عاید می گردد. برای حل این مشکل تنها نظام آموزشی بنیادی جامعه و برنامه ریزی مدیریتی مدارس و حمایت والدین برای زمینه سازی رشد به جای درس خواندن صرف و تاکید بر معدل و نمره موثر خواهد بود.

سلامت روان، نوجوان، تعلیم، تربیت