بررسی تاثیر روش تدریس کاوشگری در برنامه درسی بر میزان پیشرفت تحصیلی دانش آموزان دوره ابتدایی شهرستان دلفان

هدف اصلی این پژوهش بررسی تاثیر روش تدریس کاوشگری در برنامه درسی بر میزان پیشرفت تحصیلی دانش آموزان دوره ابتدایی شهرستان دلفان بود. روش تحقیق نیمه تجربی از نوع طرح پیش آزمون - پس آزمون با گروه کنترل بوده است. جامعه آماری شامل دانش آموزان پسر پایه پنجم ابتدایی دلفان در سال تحصیلی 96 – 97 به تعداد3101 نفر می باشد که برای انتخاب نمونه از روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای استفاده شد. دانش آموزان دو کلاس ازکلاسهای پنجم پس از موازنه سازی آنها بصورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل قرار گرفتند، گروه کنترل به تعداد 31 نفر با روش آموزش مستقیم و گروه آزمایش به تعداد 32 نفر با شیوه ی تدریس کاوشگری مورد بررسی قرار گرفتند. جهت سنجش اهداف شناختی و مهارتی از چک لیست محقق ساخته با ضریب پایایی 0/82 استفاده شد و روایی محتوایی آن از نظر متخصصان مورد تایید قرارگرفت. برای تجزیه و تحلیل داده های جمع آوری شده از آزمون تحلیل کوواریانس استفاده شد. نتایج نشان داد اثر بخشی روش کاوشگری بیشتر از روش مستقیم بوده است. تاثیر روش تدریس کاوشگری در دستیابی دانش آموزان به اهداف شناختی با تاثیر روش تدریس مستقیم یکسان بوده ولی روش تدریس کاوشگری بر پیشرفت تحصیلی دانش آموزان در بعد مهارتی تاثیر بیشتری دارد.

کلیدواژه ها:

کاوشگری ، پیشرفت تحصیلی ، دانش آموزان