اصغر نگهبان - دانشجوی کارشناسی ارشد مدیریت آموزشی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحدشیراز
مهدی وارث - استادیار دانشگاه آزاد اسلامی شیراز

هدف از نگارش این مقاله بررسی نقش آموزش و پرورش به خصوص معلم در تربیت سیاسی و اجتماعی دانش آموزان است. معلم به عنوان رکن اصلی این تحولات وظیفه تربیت همه جانبه دانش آموزان را برعهده دارد که از مهم ترین جنبه های آن سیاسی و اجتماعی می باشد و مفهوم آن استقلال، نوع دوستی، تفکر سیاسی و... است. آموزش و پرورش دارای حد و مرزی نامحدود است و در تربیت سیاسی می تواند به عنوان سازمانی اجتماعی که کنشی متقابل با سایر نظام های اجتماعی دیگر دارد، ایفای نقش کند. آموزش و پرورش تاثیرات بسیاری بر نظام سیاسی دارد از جمله مهم ترین آنان تربیت رهبران جوامع یا ایجاد وحدت قومی و ... می باشد. نقش معلم و آموزش و پرورش در تربیت اجتماعی هم قابل ذکر است. تربیت اجتماعی فرایندی است که به انسان می آموزد چگونه فردی فعال و شهروندی مشارکت کننده با اعضاست.

مدرسه، اجتماعی شدن، تربیت سیاسی، تربیت اجتماعی