تولید زیستی زایلیتول از پسماندهای لیگنوسلولزی

این روزها، استفاده از زایلیتول به عنوان یک قند کم شیرین و رژیمی جایگاه ویژه ای در دنیا پیدا نموده است که با توجه به اهمیت آن در سبد غذایی و نیز با عنایت به اینکه این ماده ارزشمند در کشور تولید نمی شود، آشنایی با زایلیتول و فرایند تولید آن حایز اهمیت به نظر می رسد. در این راستا، بررسی ها نشان داد که نیاز به این ماده روز به روز بیشتر شده و این موضوع ضرورت تولید آنرا بیشتر می نماید. این ماده یا می بایستی از زایلوز تجاری تولید شود و یا از گیاهانی نظیر کاهو، که بازده تولید آنها کم است، لذا، این تولید، به لحاظ اقتصادی مقرون به صرفه نمی باشد. بنابراین، منابع جایگزین با قابلیت تولید زایلیتول را می توان در پسماندهای لیگنوسلولزی جستجو کرد که بدلیل دارا بودن مقادیر بالای همی سلولز زایلان برای این کار مناسب می باشند. با فراوری این پسماندها از طریق فرایندهای پیش تیمار اسیدی، سم زدایی، تخمیر و خالص سازی می توان به زایلیتول زیستی دسترسی پیدا کرد که هم به لحاظ بازده بالای تولید و صرفه اقتصادی و هم به لحاظ زیست محیطی از اهمیت بالایی برخوردار هستند.

کلیدواژه ها:

زایلیتول ، پسماندهای لیگنوسلولزی ، تخمیر