کامران رضائی زاده مهابادی - مدرس دانشگاه ایوان کی، سمنان، ایران
رضا مصطفی پور - دانشجوی کارشناسی ارشد، دانشگاه ایوان کی، سمنان، ایران
پریسا سلیمان پور - دانش آموخته کارشناسی ارشد، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد زنجان، زنجان، ایران

شکل شهر ماهیتی ترکیبی و فرا بعدی از حیات مدنی آن در ابعاد زمان و مکان می باشد که حاصل تعامل و بر همکنش نیروهای مختلفی است. بخشی از این ترکیب در چارچوب عناصر ساخته دست آدمی همچون ساختمان ها، احجام،شبکه راه ها و تاسیسات شهری است که در بستر عوامل طبیعی ای چون زمین و ناهمواری های آن، پوشش گیاهی واقلیم منطقه ای در هم تنیده اند و در گذر زمان، عوامل مختلف انسانی همچون قومی، مذهبی، فرهنگی، تاریخی واجتماعی تاثیرات به سزایی بر آن داشته اند شکل شهر را می توان با ایجاد تصور ذهنی از شهر مترادف دانست. امروزهصنعت و تکنولوژی و استفاده نا مناسب از آنها باعث بر هم زدن زندگی و آرامش شهروندان و به مخاطره انداختن محیطو تغییر اکوسیستم ها شده است.در مقاله پیش رو سعی داریم با بررسی نقاط ضعف و قوت تکنولوژی و استفاده بهینه ازکارآمد ترین و پایدارترین آنها در مکان مناسب و با بالاترین بهره زندگی معضلات دهه های گذشته را کاهش داده و درروند توسعه پایدار جهانی پیش برویم و شهر هوشمند که مولفه اساسی آن پایداری است را شکل دهیم. پایداری که یکیاز ارکان مهم آن محیط طبیعی می باشد که برای ارزش نهادن و کارا کردن این مقوله مبحث باغشهر و شهر هایهوشمند را مورد بررسی و تحقیق قرار داده تا به باز زنده سازی محیط زیست در بستر شهر های هوشمند دست یابیم.دراین مقاله با در نظر گرفتن مولفه های اصلی شهر های هوشمند و تطابق با زیر ساخت های موجود در کشور مکانمناسبی را برای باغشهر هوشمند در نظر بگیریم.

شهر هوشمند، باغشهر، انرژی، تکنولوژی، شهروند