اعظم رشیدیان - کارشناس ارشد جامعه شناسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکز
طهمورث شیری - استاد یار گروه علوم اجتماعی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران شمال

دوران تجرد و افزایش آن پیامدهای زیادی را هم برای افراد و هم برای جوامع خواهد داشت. افرادی که دوران تجرد طولانی دارند، تمایل و رغبت کمتری به تشکیل خانواده و داشتن فرزند خواهند داشت. بنابراین در دراز مدت ممکن است گرفتار پدیده هایی چون اعتیاد، خودکشی و روابط نامشروع و انواع و اقسام بی بندوباری شوند؛ چرا که از خانواده به عنوان یکی از ابزارهای کنترل اجتماعی دور هستند. گزارش های سرشماری سال 90 نشان گر تاخیر سن ازدواج برای خانم ها و افزایش تجرد قطعی می باشد. میزان عمومیت ازدواج برای زنان و مردان در طی 40 سال اخیر کاهش یافته است. این میزان از 98.9 درصد در سال 1345 به 98.1 در صد در سال 1390 و برای زنان از 98.4 به 97.2 درصد کاهش یافته است. میانگین سن ازدواج هم برای هردو جنس افزایش است، این میزان برای مردان از 24.9 در سال 1335 به 26.7 در سال 1390 و برای زنان از 19 به 23.4 افزایش یافته است. پژوهش حاضر با هدف شناخت تجربه زیسته زندگی مجردی در منطقه 5 تهران و عوامل موثر بر آن در میان جوانان 40-30 ساله می پردازد. روش پژوهش تبیینی از نوع پیمایش است. نمونه پژوهش شامل 384 جوان از جوانان (40-30) سال، منطقه (5) شهرداری شهر تهران در سال 1395 بوده که با روش نمونه گیری سهمیه ای تصادفی انتخاب شده اند و با آزمون های استنباطی تحلیل آماری شده اند. نتایج پژوهش نشان می دهد که بین متغیرهای میزان تحصیلات فرد، میزان تحصیلات والدین و سن با گرایش به افزایش دوران تجرد رابطه مستقیم و معنا دار وجود دارد. در حالیکه بین نوع شغل و وضعیت مسکن خانواده با گرایش به افزایش دوران تجرد رابطه معکوس و معنی داری وجود دارد. اما بین جنسیت با گرایش به افزایش دوران تجرد رابطه معنادار وجود نداشت. همچنین از بین ابعاد ذکر شده نوع شغل بیشترین تاثیر را - نسبت به چهار بعد دیگر عوامل اجتماعی (وضعیت مسکن خانواده، میزان تحصیلات فرد، میزان تحصیلات والدین و سن) – بر گرایش به افزایش دوران تجرد دارد.

تجربه زیسته، منطقه 5 شهرداری تهران، تحصیلات، وضعیت شغلی