شناسایی و تعیین وزن شاخص های موثر در انتخاب کارگاه های پرخطر و اولویت بندی کارگاه های شهر دماوند جهت بازرسی با روش تاپسیس

امروزه یکی از چالش هایی که کشورهای جهان به ویژه کشورهای در حال توسعه را درگیر نموده است افزایش حوادث ناشی از کار همگام با رشد تکنولوژی و صنعتی شدن جوامع و به تبع آن تهدید سرمایه ای انسانی و منابع مادی کشور می باشد. یکی از راهکارهای قانونی در اغلب کشور های جهان برای کنترل حوادث و بیماری های شغلی انجام بازدیدهای دوره ای از کارگاه ها و شناسایی کانون های خطر توسط بازرسان کار می باشد که در جمهوری اسلامی ایران این امر در ماده 96 قانون کار و تبصره های آن تحت عنوان وظایف اداره کل بازرسی کار به تفصیل بیان گردیده است. الویت دهی به کارگاه ها و برنامه ریزی جهت بازرسی یکی از موارد پر اهمیت در کاهش حوادث ناشی از کار می باشد. لذا با استافده از داده های ثبتی وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی که اطلاعات آن توسط بازرسان کار حین بازرسی جمع آوری می شود، شاخص های مورد نیاز جهت انتخاب کارگاه های پرخطر تعیین و تعریف با استفاده از مدل رگرسیون لجستیک و نرم افزار SPSS، میزان تاثیر شاخص ها بر حوادث تعیین و نهایتا هفت شاخص اصلی شناسایی گردید سپس با استفاده از وزن شاخص ها کارگاه های شهر دماوند با روش تاپسیس که یکی از مدل های تصمیم گیری چند شاخصه می باشد اولویت بندی گردید.

کلیدواژه ها:

کارگاه پرخطر ، حداقل مربعات ، تاپسیس