توسعه یک الگوریتم ژنتیک تطبیقی برای بهینه سازی مساله چیدمان تسهیلات نابرابر

این نوشتار یک روش کارامد برای بهینه سازی مساله چیدمان تسهیلات نابرابر ارایه می شود. در این روش، الگوریتم ژنتیک بهبود یافته و به الگوریتم ژنتیک تطبیقی توسعه داده می شود. در این الگوریتم عملگر جهش فقط زمانی اعمال می شود که میزان شباهت کروموزوم ها در هر جمعیت به حد خاصی برسد. این هوشمند سازی، از اعمال جهش در شرایطی که نیاز به آن نیست جلوگیری کرده و موجب کاهش زمان محاسباتی می شود. به منظور سنجش کارایی الگوریتم پیشنهادی عملکرد آن با عملکرد الگوریتم های ژنتیک معمولی و شبیه ساز تبرید مقایسه می شود. نتایج محاسباتی نشان می دهد که الگوریتم ژنتیک تطبیقی قادر است تا به جواب های با کیفیت تری دست پیدا کند.

کلیدواژه ها:

چیدمان تسهیلات نابرابر ، الگوریتم ژنتیک تطبیقی ، هوشمند سازی عملگر جهش