افسانه شهبازی - دانشیار پژوهشکده علوم محیطی، دانشگاه شهید بهشتی، تهران
فرزانه اسحاقی - دانشجوی کارشناسی ارشد، آلودگیهای محیط زیست، پژوهشکده علوم محیطی، دانشگاه شهید بهشتی، تهران

آرسنیک یکی از سمی ترین آلاینده های موجود در آب های زیرزمینی و سطحی است که سلامت انسان و سایر موجودات زنده را به خطر می اندازد. بنابراین توجه زیادی به حذف این آلاینده از محیط آبی شده است. روشهای مختلفی برای حذف آرسنیک از آبهای آشامیدنی و زیرزمینی انجام گرفته است. یکی از این روش ها، حذف آرسنیک با استفاده از نانوذرات آهن صفر ظرفیتی است. در این مقاله ابتدا منابع آلوده کننده آب های سطحی و زیر زمینی توسط آرسنیک بیان شده و مشکلات ناشی از وجود آرسنیک در آب شرب بر سلامت انسان بررسی می شود. سپس مکانیزم حذف ارسنیک توسط نانوذرات اهن صفر ظرفیتی بیان شده و مطالعات موردی در زمینه حذف ارسنیک موجود در آب توسط نانوذرات آهن صفر ظرفیتی ارایه خواهد شد. نتایج حاصل از بررسی نشان داد که میزان حذف آرسنیک در pH های بالا کاهش مییابد. همچنین تاثیر آنیون ها و کاتیونها به این گونه بود که آنیونها اثر منفی و کاتیونها اثر مثبتی در حذف آرسنیت و آرسنات داشتند. نتایج تحقیقات نشان داده است که کربن فعال به عنوان نگهدارنده باعث بهبود عملکرد نانوذرات آهن صفر ظرفیتی در حذف ارسنیک محلول در آب میشود.

آرسنیک، محیط آبی، نانو ذرات آهن صفر ظرفیتی، حذف