عطیه جانعلی نژاد - کارشناسی ارشد رشته مدیریت آموزشی

پژوهش حاضربا هدف بررسی رابطه خودکارآمدی و انگیزه پیشرفت با پیشرفت تحصیلی دانش آموزان دختر دوره دوم متوسطه شهرستان جاسک انجام گرفته است.روش تحقیق در این پژوهش توصیفی - پیمایشی از نوع همبستگی بوده است. جامعه آماری این تحقیق کلیه دانش آموزان دختر دوره دوم متوسطه شهرستان جاسک که شامل 568 نفر بوده اند .با استفاده از جدول مورگان 232 نفردانش آموز با روش تصادفی طبقه ای از مدارس شهر جاسک انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه های خود کارآمدی کودکان و نوجوانان (SEQ–C) موریس 2001 ، مقیاس انگیزش پیشرفت تحصیلی مک اینرنی 2005 و نمره معدل نیمسال دوم دانش آموزان استفاده شد، سه پرسشنامه روایی مطلوبی داشتند و پایایی آنها طبق ضریب الفای کرونباخ به ترتیب 0/81 و 0/80 بوده است جهت تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار SPSS20 استفاده شد. نتایج نشان داد بین خودکارآمدی با پیشرفت تحصیلی همبستگی مثبت و معنادار به میزان 0/26 وجود داردو بین خودکارآمدی با انگیزش پیشرفت همبستگی مثبت و معنادار به میزان 0/20 وجود داردو بین انگیزه پیشرفت با پیشرفت تحصیلی همبستگی مثبت و معنادار به میزان 0/36 وجود دارد. خودکارآمدی و انگیزه پیشرفت میتوانند پیشرفت تحصیلی دانش آموزان را پیشبینی نمایند و وضعیت خودکارآمدی و انگیزه پیشرفت دانش آموزان وضعیت نسبتا مطلوبی داشتند.

خودکارآمدی، انگیزه پیشرفت، پیشرفت تحصیلی