تاثیر اضافه نمودن جذب کننده سموم قارچی در جیره کاملا مخلوط بر غلظت آفلاتوکسین M1 شیر و فاکتورهای تولید مثلی گاوهای هولشتاین

هدف از این تحقیق بررسی میزان انتقال آفلاتوکسین M1 به شیر تحت تاثیر جذب کننده سموم قارچی چند جزیی و تاثیر آن بر فاکتورهای تولید مثلی می باشد. در این پژوهش تعداد 60 راس گاو شیری نژاد هلشتاین با میزان تولید و شکم زایش یکسان در غالب یک طرح کاملا تصادفی با 2 تیمار و 30 تکرار مورد استفاده قرار گرفتند که تیمارها شامل: کنترل و توکسین بایندر بود. طول دوره آزمایش 84 روز که 10 روز اول به منظور از بین رفتن تاثیر بایندرهای قبلی و روز 11 توکسین بایندر به جیره اضافه شد و از روز 11 تا 84 در گروه درمانی(براساس توصیه تولید کننده) مورد مصرف قرار گرفت. در ابتدای دوره از جیره مخلوط نمونه گیری و در آزمایشگاه میزان آفلاتوکسین توسط دستگاه HPLC مورد آنالیز قرار گرفت. جهت آنالیز غلظت آفلاتوکسین M1 نمونه های شیر در روزهای 17، 34، 57، 77، 84 از گاوها در تیمارها گرفته شد. پس از پایان دوره مصرف، تعداد تلقیح به ازای آبستنی، کیست های تخمدانی، عفونت های رحمی، فاصله زایش تا آبستنی، روزهای باز و روزهای جمع شدن رحم مورد آنالیز قرار گرفت. نتایج نشان داد که جیره های مخلوط دارای سموم قارچی Fumonisin B و 2 Fumonisin B1 ، Deoxynivalenol بوده و تیمار درمانی توکسین بایندر دارای تاثیر مطلوب در جذب توکسین قارچی در خوراک دام و کاهش شیوع کیست های تخمدانی و رزوهای جمع شدن رحم می گردد. در کل نتیجه گیری می شود که توکسین بایندر در جذب توکسین خوراک و فاکتورهای تولید مثلی گاوهای شیری موثر می باشند

کلیدواژه ها:

توکسین بایندر ، جیره ، شاخص های تولید مثلی ، گاو شیری