مطالعه فاکتورهای ترانویسی متصل شونده به ژنوم جمینی ویرس ها در گیاه میزبان

مطالعه همانندسازی ویروسی و بیان ترانوشت ها در جمینی ویروس ها می تواند منجر به شناسایی عوامل مختلف که در این فرایندها دخیل هستند، شود. در این ویروس ها به منظور حداقل کردن اندازه ژنوم، بسیاری از عناصر افزایش دهنده ترانویسی در ناحیه های پروموتوری در ناحیه های کد شونده و غیرکد شونده ژنوم و یا حتی نواحی دارای همپوشانی ترانوشت ها قرار گرفته اند. در این مطالعه آنالیز پروموتور جمینی ویروس انجام شد نتایج نشان دهنده این موضوع است که استرین S ویروس BCTV دارای دامنه میزبانی وسیع تری نسبت به سایر ویروس های مورد مطالعه می باشد BCTV با 47 جایگاه اتصال برای عوامل ترانویسی بیشترین و PeYDV با 26 جایگاه اتصال عوامل ترانویسی کمترین تعداد جایگاه اتصال عوامل ترانویسی را در پروموتورهای ویروسی و مکمل خود دارند. در تمام ویروس های مورد مطالعه، رشته مکمل بیشترین تعداد عوامل ترانویسی را نسبت به رشته ویروسی دارد. عامل ترانویسی با کد P$FAM267-P.V در پایگاه داده ها بیشترین فراوانی را در این گروه از ویروس ها دارد، که نشان دهنده اهمیت این عوامل ترانویسی در همانندسازی جمینی ویروس ها می باشد. با توجه به اینکه این گروه از ویروس ها دارای دامنه میزبانی متفاوتی هستند بنابراین وجود تنوع در عوامل ترانویسی بدیهی به نظر می رسد، هر چند در این مطالعه ارتباط معنی داری بین وسعت دامنه میزبانی و فراوانی عوامل ترانویسی جمینی ویروس های فوق الذکر مشاهده نشد. مطالعات بیشتر در مورد عوامل ترانویسی جمینی ویروس ها می تواند منجر به شناسایی پروتیین های درگیر در همانند سازی آنها و روشن شدن مکانیزم همانند سازی دی ان ا در سلول های گیاهان میزبان گردد

کلیدواژه ها:

پایگاه دادها ، ترانویسی ، جمینی ویروس ها ، ژنوماتیکس