مروری بر روش های تعیین اندازه کریستال های شکر

تولید شکر از نیشکر از مراحل مختلفی- از زمانی که نیشکر وارد کارخانه می شود، تا مرحله سانتریفیوژ، جایی که کریستال های شکر از شربت ملاس جدا می شوند - تشکیل می شود. واحد پخت مهم ترین بخش در فرآیند تولید شکر از نیشکر است. زیرا کریستال سازی در این واحد صورت می گیرد. کیفیت شکر تولیدی و میزان رشد کریستال در دیگ پخت به تعیین دقیق اندازه کریستال وابسته است.فرایند کریستال سازی معمولا0 با استفاده از روش های غیرمستقیم (مانند هدایت و رسانایی شربت شکر، ارتفاع نقطه جوش، گشتاور همزن و اندازه گیری فرکانس رادیویی) و مستقیم (ارزیابی چشمی) نظارت می گردد. نتایج حاصل از اندازه گیری های غیرمستقیم مورد ارزیابی قرار گرفته و در اختیار اپراتور پخت قرار می گیرد تا تصمیمات لازم را در مورد فرآیند پخت (مانند تنظیم فشار، دما، PH و ...) بگیرد. روش هایی وجود دارند که با استفاده از آنها می توان اندازه و شکل کریستال های شکر را تخمین زد. یکی از مهمترین روش های رایج در کارخانجات تولید شکر و آزمایشگاه های ارزیابی اندازه شکر، روش الک می باشد. در کنار روش سنتی استفاده از الک، روش های نوین مانند بکارگیری لیزر، تصویربرداری، هدایت الکتریکی و امواج مایکروویو پدید آمدهاند. در روش تصویربرداری از یک دوربین نصب شده بر روی دیگ پخت برای اخذ تصویر از کریستال های در حال رشد استفاده می شود و یا ممکن است از ذرات شکر خشک تصویربرداری شود. سپس تصویر گرفته شده از کریستال های شکر به نرمافزار پردازش تصویر منتقل شده و در آنجا شاخص های اندازه کریستال (مانند MA و (CV استخراج میشوند. در این مقاله ضمن بررسی روش های مختلف تعیین اندازه کریستال های شکر، مزایا و معایب هر روش تشریح شده است.

کلیدواژه ها:

اندازه کریستال ، مرحله پخت ، روش الک ، پراکنش لیزر ، روش تصویربرداری